taksi, metro.

arabamızla erken gelip, otoparka park edip biraz takılıyoruz. çıkışta arabamızla geldiğimize değiyor. ama çevirme vs çok.

oradan kadıköye metro var mı ki?

Kozyatağı metroya taksiyle geçebilirsiniz

Citiies (cerrefour) a kadar taksi sonra metro.
Oldukça yakındır bu arada

m4 metrosu en geç 00.00da geçiyormuş yine yetişmiyor ki. 11:30da biten etkinlikten çıksak, taksi bulsak aşağı insek en az 40 dakikayı buluyor :(

Ama araba bu iş için değil mi ya? Dönüş çok rahat olur

ikisi de merkezi yer yani Sultanbeyline gitmiyorum ki, niye toplu taşımayla geçemiyorum :(( ben istanbulda hiç araba kullanmadım, arkadaşlarım içecekler. araba mümkün değil yani

gece metrosu diye bir şey varmış ama o da haftasonu. biz salı günü gideceğiz

en en kötü ihtimal, dolmuşla Ataşehir - taksim sonra taksim - kadıköy yaparız diyorduk, bu dolmuşlar da kalkmış ya delirdim. imamoğlu napmış böyle ya??

araba var ve kullanmayarak nereye varmaktasiniz istanbulda ulasim bitti

Ben de dasdas a bilet almıştım bak, araç da yok bende. Eve nasıl döneceğim gibi bir problemim oldu sayende :p

Cuma m4 metro sabaha kadar açık diyor gerçi.

önündeki caddeden kadıköy otobüsleri geçiyor saatlerine bakın. hatta yan caddeden(migros tarfından) de bostancı tarafına otobüs vardı.

İstanbul da araba kullanmak başka yerde kullanmaktan daha güvenli. Arkadaşların içer akşam dönüşte sen kullanırsın

dolmuş minibüs hepsi kalkmış. Ataşehirde oturan birinden teyit aldık. çıldırcam ya vallahi ben 2000lerde üni okurken bu kadar aciz değildi toplu taşıma ya. hadi otobüsü geçtim, minibüsler dolmuşlar niye kaldırılıyor ya

araba dışında alternatif bilen lütfen ulaşsın ya, hiç istemiyorum araba kullanmayı gece vakti

o saatlerde dasdas tarafında trafik olmaz.

evet o saatte trafik olmaz da yarış yapan olur, sarhoş çıkan olur.
ayrıca arabada 6 kişi çok ıkış tepiş olur. valla alternatif olsa çok iyi olacak, belki bilen eden vardır diye şeyapıyorum

Valla atasehir de yaşıyorum.
Bikdigim kadarıyla yok

Ama o caddede sarhoş ya da yarış yapana da rastlamadım.

19s var sabaha kadar ama (gümrük) küçükbakkalköy tarafından geçiyor

taksiyle e-5e geçersiniz, orada otobüs minibüs bulursunuz

Uygun sayilmaz ama the townhouse

Shine

Shine Terrace, Hilton'un arkasında. Alt katında da Rise Pub var, fiyat olarak daha uygun, terasta bir tık daha fazla ödüyorsunuz her şeye.

Tarantula pub roof.

gittiğiniz yer Stereogun olabilir mi

Shogun.

Maid'i çok sevdim, mini bir dizi. Pek zamanınızı da almaz.

Lupin, inhuman resources, into the night

dead to me.

succession fan kilap

silo, dark matter, the night of

squid games.

Severance

House of cards ve homeland in olmadığı bütün listeler anlamsız.

Boardwalk Empire
The missing
Dark
Bron broen
Ripley'

Hepsi kusursuz. Çerezlik diziyle isim olmaz. Dizi dediğin gözünü bile kirptirmaz adama.

The White lotus

The night of
The bear

bunları kesinlikle tavsiye ederim.

The Devil's Hour
The Marvelous Mrs. Maisel
Bear
The Handmaid's Tale

succession.

son 5 yılda çekilmiş en iyi dizi ted lasso'dur.

bear, chernobyl, succession

Bazi sirketleri bilmiyorum ama bizim sirkette calisanlarin degil, ayni organizasyondakilerin iliski yasamasi kabul edilmiyor. Yoksa mesela biri satista digeri teknik tarafta olan kari koca arkadaslarim var.

Sebebi cok basit, kisisel iliskileri hem isi etkiler hem de takimi etkiler. Ornek vereyim, sevgiliniz/esiniz sizinle ayni takimda:

1) Siz bir proje icin birisini sececeksiniz, o is icin en iyi kisi esiniz olsa ve siz onu secseniz insanlar "esi oldugu icin secti, adam kayirdi" diyecekler. Esiniz isini hakkiyla yapinca hakettigi takdiri gormeyecek, moral olarak etkilenecek
2) Ya da belki de sahiden esinizi kayiracaksiniz (yoksa araniz bozulacak, trip atacak)
3) Ya da o proje icin en uygun kisi esiniz olsa da sirf "esi oldugu icin secti" dedirtmemek icin siz isi en iyi olana degil, daha kotu bir kisiye vereceksiniz, proje etkilenecek
4) Ya da evde kavga etmis olacaksiniz, bu sizin ofisteki is yapisinizi ve iletisiminizi etkileyecek. Bu da projeye olumsuz yansiyacak

Yani bu durumlari ne sirket ister, ne de cogu aklinda basinda calisan ister. Is yerindeki bir tatsizligin eve tasinmasi ya da tersi de cabasi.

İş verimini azaltan bir şey temelde. Böyle bir ilişkide taraflardan ikisinin de tamamen profesyonel davranmaya devam edebilmesi ihtimali çok düşük ve en az birinin profesyonel olması dahi yetmiyor. Hal böyle olunca işin içine verim düşüklüğü, çeşitli şekil ve boyutlarda dramalar, hatta işyeri sınırları içerisinde uygunsuz yakınlaşmalar devreye giriyor. Hiçbir işveren bu tip durumlarla uğraşmak istemediği için de böyle bir prosedür var. Bu kuralı yıkıp sessizce ilişkisini yaşayan ve bazen evlenen çiftler de var ama sayıları çok az, çünkü o dengeyi kurmak çok zor, herkesin harcı değil. Şahsi fikrim denenmemesi yönünde.

@sertac akın; kayırma olarak görebilir insanlar evet. Fakat sevgili olmalarına gerek yok bu kişilerin zaten birbirine ilgisi varsa belki içgüdüsel olarak da onu seçecek. Mesela; sevdiğimiz insanlarla çalışmayı daha çok tercih etmemiz gibi. Bir de sevgili olmasalar bile o duygu yoğunluğunu nasıl engelleyecek o iş yeri?

Aslında demek istediğim o duygu yoğunluğu nasıl engellenecek bu iki kişi arasındaki.

Duygu yogunlugunu engellemeye calismiyor ki, duygu yogunlugu olursa takim ya da sirket degistirin diyor.

Benzer durumu da gordum, bizim takimda iki kisi yakinlasti sevgili oldu (su an evliler) ve ciftlerden birisi baska bir takima gecti.

Sirket kimin kiminle ne yaptigiyla ilgilenmez, isin duzgun yuruyup yurumemesi ile ilgilenir. Duygusal iliski durumlari da isin yurumesini, takimin huzurunu etkiler.

Ayrilinca kavga edince ben ayni departmanda calismak istemiyorum ama yhaaa diyorlar, ondan olabilir.
Cogu insan ergen gibi davranabiliyor ve isyerinde oldugunu unutuyor.

Erkek kıskançsa çok kasıntı oluyor. Sevgilisinin/karısının yanına erkek gidince öküz gibi bakıyor, kadını göz hapsine alıyor. Sanki yiyeceğiz! Zaten ayrılık kaçınılmaz oluyor erkek özgüvensizse.

Ayrıldıktan sonra aynı ortamda çalışmak istemiyorlar ve çalışanlar arasında rotasyon oluyor. Elalemin keyfi yüzünden başkalarının düzeni bozuluyor. Bu ayrılınca değil ilişkileri devam ederken de oluyor.

Ayrılınca iki taraf da çevresine kendinin haklı olduğunu anlatıp diğerine kırdırıyor milleti, kötülüyor.

İş yerinden evli bir çiftte bir kadın kocasını aldattı iş yerinden biriyle. Kadın kişisine mobing yaptılar ve 1 ay gelmedi işe. Zaten boşandılar.

Bence olumsuz yanları olumlu yanlarından daha fazla iş yerinde duygusal ilişkinin. Yarı yarıya ayrılma/boşanma ile sonuçlanıyor. Çeyrek kısmı mutlu mesut gibi. Onlar da olgun insanlar bence. Diğerleri lay lay lom..

Çelik gibi iradeye sahip olmayan, umursamaz olmayanlar ve çevrenin dediğine kafayı aşırı takanlar iş yerinden duygusal ilişki yaşamamalı.

next question rock n roll..?

Başka sorum yok @ cesario :)

Böyle bir durum olması halinde taraflardan biri kendini feda edecek o zaman mecburen.

Bizim iş yerinde yasak değildi ama gayet kayırıyordu bölüm başkanı sevgilisi olan okutmanı. Ders programı falan çok düzgündü. Pazartesi günleri 8 dersim vardı nefessiz giriyordum üst üste, salı günü hiç dersim yoktu okula boş boş oturmaya sınav okumaya gidiyordum. Onun baya dengeliydi her günü. Neredeyse herkes haftada 30 derse giriyordu ama o 25 falan.

Böyle olursa herkes karışıyor işte. O yüzden saklıyorlardı ama tabi ki hepimiz bilip çok da bişi diyemiyorduk

Sosyopix'e bakabilirsiniz, fiyatları size uygun olur mu bilemiyorum ama kaliteleri çok iyi.

Netbaski

(Sosyopix'in işi baski degil malesef, hediyelik incik cincik ok ama baski icin malesef. Ki yilda 2-3 baski yaptiriyorum sosyopix'te)

Hocam youtube'a how to cook parboiled rice yazıp tariflere bak, bizim gibi suyunu çektirerek değil de doğrudan kaynatıp fazla suyu süzerek yapıyorlar

Pirinçlerin tipi zaten bizim osmancık ya da baldo gibi tombik taneler değil de basmati gibi uzun pirinç taneleri

Sonucunda yiyecek güzel bir şey ortaya çıkar ama tam anne tipi pirinç pilavı bekleme

youtu.be
Bak burada neden türk tipi pirinç kullandığını anlatıyor yabancılara, çünkü uzun tip pirinçler çabuk pişer diyor, seninki de o yüzden lapa oluyor

Benim yöntemim şu,

Pirinci her zaman Gönen bölgesinden çıkan baldo pirinçten alıyorum, her seferinde tutturduğum tek pirinç çeşidi.

Kullanacağım kadar pirinci bir kaba alıp kaynar su döküyorum üzerine, su soğuyana dek bir kenarda bekletiyorum.

Su soğuduktan sonra bir süzgeçte soğuk sudan geçiriyorum.

Kavururken tereyağı kullanıyorum, yağ yanmasın diye sprey şişeli zeytinyağından bir iki fıs sıkıyorum tencereye.

Pirinçler saydamlaşmaya başlayana dek, biraz tuz da ekleyerek kavuruyorum.

Kesinlikle bulyon kullanmıyorum, hem sağlığa çok zararlı hem pirincin lezzetini domine ediyor. Elinizin altında varsa sıcak tavuk suyu kullanabilirsiniz, ya da düz kaynar su da kullanabilirsiniz.

Ölçü konusuna gelince..Ben pirinçleri evvelinde sıcak suda bekletmeden yaptığımda 1 bardak pirince 1.5 bardak su koyuyordum, ama artık suda beklettiğim için pirinçler o süreçte biraz şişiyor dolayısıyla 1 bardak pirince 1 bardak su koyuyorum.

Kısık ateş için de ocağın en küçük gözünü, kısabildiğim kadar kısıyorum. Su tamamen çekene dek bekleyip, çekince de kağıt havlu ya da temiz bir bezle demliyorum. Demleme süresince kapağını hiç açmıyorum. Yaklaşık 15 dakika dinlendiriyorum, servis etmeden önce de bir tur karıştırıp bir 10 dakika daha dinlenmeye bırakıyorum.

Her defasında tane tane, güzel oluyor. Bir deneyin fırsatınız olursa.

bu mevzu damak tadına göre değişiyor. yapış şeklinizden memnun değilseniz, örneğin lapa oluyorsa şehriye ekleyip kendinizi kurtarabilirsiniz. çünkü şehriye çok su çekiyor ve oranı kaçırsanız da iş çözülmüş oluyor. Ama şehriyeli pilav tadı sevmeyebilirsiniz. Örneğin ben sulu olmasını sevmiyor. İyi dinlenmesi hoşuma gidiyor. Bence pişirme yöntemi ve damak tadı değişkenleri ve alt bileşenlerini kontrollü deney ortamında deneyin. Başkasının çok beğendiği bir tarif sizin için uygun olmayabilir.

Ahmet haklı. İşyeri mesajlaşmaları ve mailleşmeleri taraflar için çok sıkıcı formaliteler genelde, içerikten ziyade mesaj formatını ayarlamak sıkıcı. Sonsuza kadar "merhabalar, yeniden merhabalar, iyi çalışmalar dilerim" vs döngüsü yoruyor herkesi. Dolayısıyla selamlaşma ve iyi dilekler kısmını minimumda tutmak en mantıklısı çünkü birisi size "Xxx selamlar" yazınca sizin de bunu cevaplamanız gerekiyor, gereksiz bir mesajlaşma girizgahı oluyor, kim ister ki bunu? Orada iş yapmak için bulunuyorsunuz. "xxx selamlar, yyy konusu hakkındaki dokümanı ekte paylaşıyorum iyi çalışmalar" mis gibi tertemiz bir mesaj/mail.

Yani bu sadece Ahmetin müdür olmasıyla ilgili değil, iş ortamındaki herkes bundan yorulur bir yerden sonra.

ben de ahmet gibi düşünüyorum genelde ama ahmet gibi yüzleşmeci biri olmadığımdan yazmıyorum :D

birisi selamlar yazıyor, ben görüp cevap verene kadar ya da yaptığım işi bitirene kadar 15-30 dk. geçmiş oluyor. ben selam deyince karşımdaki başka bir şeye dalmış oluyor o görüp cevap verene kadar yine bir yarım saat geçiyor. böyle muhabbet çok oldu. halbuki ilk mesajda istedikleri şeyi yazsalar benim ilk cevabımda konu 15 dakikada kapanacak.

King lizard +1 benim anlatmak istediğimi güzel bir örnekle daha net anlatmış eline sağlık

Dünyanın en haklı isteği bu biliyor musun fakat sen yine "Ahmet selamlar" mesajı attıktan sonra karşılık beklemeden 2. mesajla derdini anlatıyorsun ben bazen "selamlar amk selamlar" demeden 2. mesaj gelmiyor, keşke tüm mesajlaşmalar sıfır selamlama ile hal hatır vs sormadan direkt konuya giriş şeklinde olsa bu kabalık değil çünkü, selamlaşma ritüeli bazen öyle bir kısır döngüye giriyor ki mesajın içeriğini bulmak için zaman harcamak zorunda kalıyoruz :(

Aslında Ayşe selam verirken karşılık beklemeden veriyor ve akabinde diğer mesajda direkt konuya giriyor, karşı taraf cevap versin ya da vermesin. Biz arkadaş grubu olarak nezaketten maraz doğar diye yorumlanmıştık ama sormak iyi oldu karşıt görüşü görmüş olduk.

Ahmet abi gibi düşünüyorum ama yuzlesmem +7 açıkça soylemek kabalık gibi gelir

Merhaba sonrası asıl içeriği yazmak için cevap almayi bekliyor musun?

Heh yazmışsın, selamina cevap beklemiyorsan çok da şey diil yeaa

Biraz kaba bir tavır. Ben de direkt sadede gelinsin isterim ama karşıdakinin selam verme tercihine müdahale etmek pek nezaketli bir davranış değil.

Ben de eskiden Ayşe gibi yapıyordum.
Sonra yabancı bir şirkette çalışmaya başladım, sadece iki türktük. Bir gün diğer türk arkadaşım yöneticisine sadece “hi maria” yazmış göndermiş ve başka da bişey yazmamış. Maria bana geldi ve dedi ki “bu ne demek oluyor?? hep böyle hello yazıp gönderiyor başka da bişey demiyor, bu çocuk pek normal değil galiba” :D Senin de ona selam vermeni bekliyor ki müsaitsen, okuyorsan lafa girecek dedim. O ne saçma şey öyle filan diye sinirlendi asdmsls. Ben de yabancılarla çalışma deneyimi sayesinde bu huydan vazgeçtim.

Ayşe’nin yaptığı aynı şey değil ama ben Ahmet’i anlıyorum. Bir mesaj bildirimi geliyor, belki o anda başka bir şey yaparken dikkati dağılıyor ve mesajı okuyor “Ahmet selamlar”, bekle ki diğer mesaj gelsin. Beklemeyip yaptığı işe geri dönse 1 dakika içinde yine dağılacak, ne yapsın oturup mesajlaşma ekranına bakarak üç noktayı mı izlesin?
Umarım ülkece bu alışkanlıktan vazgeçeriz.

Selam melam boş iş. İş yapıyoruz, sade ve düz olmak zor olmamalı. Bir de nasılsınız diyeni var bunların. Cevap vermeden işi de söylemezler. En sıkıcı ve düşüncesiz iş insanı derim.

Bunu yap desen ve yapsak ne güzel. Böyle bizi rolantide bırakmasanız keşke

is yeri icin normal. Bunun icin site bile var:

www.nohello.com

Ayşe, selam mesajından sonra cevabı beklemek yerine yazmak istediği şeyi yazıyorsa sorun yok. Ahmet'ten selam cevabı bekliyorsa, Ahmet +1.

nawar+1

Eğer her seferinde konuşmanın devamını getirmek için selamınıza cevap beklemiyorsanız (ki buradan beklemediğiniz anlaşılıyor) çok gereksiz bir istek olmuş. Çünkü temelde tek seferde göndermekle aynı şey zaten bu.

Arkadaş sinrliymiş, morali bozukmuş, bunalmış. Sonra da bunu size yansıtmış.

Her seferinde merhaba yazıp daha fazla şey yazmadan merhabasına cevap bekleyen insanlarla ilgili konuşuluyor böyle şeyler. Sizin müdür de burdan temel alarak olayı ileriye taşımış. Sinirli bir zamanda, ezberden iş yapmış

Sizin durumunuzda hepsini tek seferde yazmanız daha mı işlevsel? Belki... Ancak bu şeylerin sonu yok. Her şeyi müdürün keyfine uyarlayamayız. Birinden bunu istemek yanlış bence. Beğenmesi gerekmiyor. Bu müdahale etmek için çok detay bir konu, sonu yok bunun.

Ahmet,bence, yerden göğe kadar haklı.

Ciddi odaklanma gerektiren işlerde, bu iletişim penceresi hop diye açılıyor, ne diye bakıyorsun 'Ahmet selam' .
Bir de altında " Ayşe yazıyor " ibaresi yanıp sönüyorsa bizdeki gibi, yalan yok, içimden ağır küfür ederek beklerim..

Yaz gönder kardeşim, 'Ahmet selam, template hazır göndermeden bakmak ister misin ?'.

Ben olsam Ahmet gibi girizgah da yapmam, "Ayşe lütfen selam mesajını ayırma, tek bir mesajda tamamını gönder."

buradaki aşırı profesyonel ve selam vermeyerek kazandığı 3-5 dk ile dünyayı kurtarmaya devam eden arkadaşlar gibi düşünmüyorum. her şeyi bir kenara bırakarak selam vermek, merhaba demek gibi insani hareketlerin devam etmesi gerektiğini düşünüyorum yoksa hayvanlardan bir farkımız kalmıyor gibi, onlar da kendi çıkardığı sesler veya fiziksel hareketler ile bir şekilde anlaşıyorlar.

çoğu zaman mailde, mesajda, aramada eğer o gün daha önce iletişimde bulunmadıysam selam veya merhaba nasılsın diyerek cümleye başlarım.

bu arada bir zamanlar ben de diğer arkadaşlar gibi bunu boş muhabbet olarak görürdüm. iyiyim desem veya kötüyüm desem ne değişecek gibi, yada zaman öldürme selam sabahla vs. vs. sonrasında bu lafların aşırı sanatsal veya mesaj kaygısı içeren 2. sınıf film ve dizilerde gözümüze sokulan ve ilk duyduğumuzda vay arkadaş haklı galiba dedirten, sonrasında ise insanlığın gereği selam vermenin var olduğunu düşünmeye başladım. böyle düşünmemde bir diğer etken de yaşadığım büyük şehirden daha sakin bir yere geçmemle oldu.

Bence hayvanlardan farkımızın bir yolu da insanların seçimlerine ve düşüncelerine saygılı olup 12 iq seviyesinde bir zeka göstergesiyle laf sokmamaya çalışmaktan da geçebilir, merhabaya selamlamaya bu kadar hassas olan ve eksikliğinde hayvanlardan bir farkının kalmayacağını düşünen insanlar medeniyetin girişi olan başkalarının fikirlerini önemseme konusunda da hassas olmalı zira belki de bizi hayvanlardan ayıran en önemli özelliklik selamlaşma ve hal hatır sormak değil birbirlerinin doğru ya da yanlış düşüncelerine saygı göstermektir diye düşünüyorum, yoksa hoşuna gitmeyen bir konuda anında leşe hücum eden bir sırtlan gibi hücum edersen hayvandan ne farkın kalır.

mobilden bakinca bildirimde benim mesaj icergini gorebiliyor olmam lazim. selam yazip gonderince ve bekleyince olmaz. hepsini yaz, is araligima alayim. is arasinda konusuruz istersen halimizi hatrimizi sorariz ama is istiyorsan direkt gondermelisin

selamına cevap beklemiyorsa ikinci önerideki formülü de öneriyorsa fazla bildirim almak istemediğindendir. bazı insanlar cümle cümle mesaj atıyor biliyorsunuz, çok tat kaçırıcı. bir de bu selamlar sanki gün içinde ilk kullanımında okey olabilir ama gün içinde her mesaj böyle başlıyorsa bayar bence de gereksiz bi nezaket.

Ahmet'te kendimi gördüm, gün içinde yoğun bir yazışma oluyorsa bu şekilde yapılmasında benim açından bir sorun yok, hatta tercih sebebimdir. Gün içinde ki ilk mesajda nezaketen bir selamlaşma yapılsa yeterlidir. Mesai saatleri dışında ise ekstra bir selamlaşma yazılabilir.

Selam yazıp, karşıdan cevap gelmeden birşey yazmayanların durumu daha can sıkıcı. Çalışma hayatında bir sorun, talep varsa bunun direkt yazılmasını tercih ederim ki ilk mesajda konu neymiş öğreneyim, müsaitlik durumuna & işin önceliğine göre cevap yazayım.

ahmet yüzde bir milyon haklı ya. ben normal arkadaşlarımın ya da akrabalarımın bile "turuncu merhaba" diye attığı mesajlara gıcık olan biriyim. iş arkadaşım neden bana "turuncu selamlar" diye mesaj atsın ne münasebet. hepimiz burda para kazanmak için bir araya gelmiş zorunlu ortam arkadaşıyız :) ne bu selam melam.

üst ast farketmeksizin tek kalıp mesaj yazma taraftırıyım.

Ayşe: "Ahmet selam, kolay gelsin; X'e work plan template'i göndereceğim. Göndermeden önce bakmak istersen ektedir. iyi çalışmalar."

Ahmet: "Ayşe, bakıp dönüş yaparım. kolay gelsin" ya da "senin için tamamsa gönder gitsin. kolay gelsin"

yazılabilir ya da doğrudan selamlama ya da iyi dilek çıkarılabilir. bu durum mesajlaşan tarafların anlaşmasına bağlı bir durum.

tüm mecalini sayfalarca da olsa tek kalıp mesajda göndermesini isterim açıkçası.

Neyi ararsan onu görürsün, arkadasinki de bunu içeriyor gibi geldi.

Arkadaşın özetle söylediği şey çok doğru olduğu için ve bunu sorgulamanıza çok agresif, içerleyen ya da antitez sunup duran bir perspektifle yaklaşmadığı için, ben ortada bir sorun göremiyorum. Arkadaşın kafasında cinselliğin normalden çok daha fazla ya da sağlıksız yer işgal ettiği çıkarımını yapabileceğim bir malzeme yok şahsen.

Ha sorun olabilecek şey şu olur, bu şakaları yaptığı ortam o muhabbeti kaldırabilecek ortam değildir (mesela sizin ortam kaldıramıyor ya da siz kaldıramıyorsunuz pek), o zaman sizin yanınızda bunu yapmaması ya da azaltması gerek, ya da bunlarsız yapamayacaksa da diğer arkadaş ortamlarında daha fazla takılması gerek.

Ayrıca "thats what she said" pusuya yatıldığında içe sinmiyor, komik olmuyor. Gerçek cinsel şaka gurmeleri bunu çok iyi bilir:) emin olun ki doğaçlama gelişmiştir.

Erkekse kalkmıo...

Cinsel performansı berbat olan erkeklerde sık görülen bir davranış türü bu, hiç şaşmaz.

erkekse kalkmıyo +1 cialis götür garibana doğum gününde hehhehe

eskiler der, dilinde olanın belinde olmaz. şaka bir yana iğrenç ayrıca. gayet haklısın.

"that's what she said" tipik white trash esprisi yaw. surekli tekrarlaniyorsa ve eger bunlar sizi rahatsiz ediyorsa cevrenizi gozden gecirin derim.

onun disinda yok kalkmiyo, yok bamya, yok yamuk, dandik bir espriden bu sonuclara nasil ulasiliyor anlamis degilim.

Cinsel performansı berbat+1

Belki de hiç cinselliği yaşamadı ve bunalıma girdi. Bir de kendince tespitler yapmış. Hemen hemen herkes sıklıkla seks düşünüyormuş ama farkında bile olmuyormuş.

Geçen bir sokak röportajı izledim. Muhabir kadın, bir adama bir kelime söyledi, kelimeyi şu an hatırlamıyorum. Bu kelimenin kendisine ne cagristirdigini sordu. Adamın cevabı erotizm. Hatta başka bir şey çağrıştırmiyormuş. Kelimeyi hatırlamıyorum şu an ama o zaman ne alaka demiştim. Çok alakasız yani erotizmle.

@cooper

Espri üzerinden değil, adam iki tane cümle kuruyorsa, bu iki cümlenin üç tanesi cinsellik. Diline vurmuş mutsuzluğu.

Konuyu cinsel performansa bağlayan arkadaşları ben de pek anlayamadım, çok dolaylı bir genelleme olmuş.

Cinsel geçmişimde performans kategorisinde birinci sırada olan beyefendi de cinsel içerikli şakalar yapmayı ve bunu sıkça yapmayı şiar edinmiş biriydi ve komikti de, gülüp geçilecek şeyler sonuçta. Performansı az ya da mutsuz çıkarımları nasıl bu kadar soru işaretsiz yapılabilir pek emin olamadım:/

gerçekten ulaşabilen insanın dilinde olmaz +1. bakınız hacı hoca tayfaya, sadece dillerinde. akılları fikirleri cinsellik, kadın vs. neden? çünkü yok. ulaşamıyor.

aktif bir cinsel yaşamı olan yahut aktif olmasa bile bunu artık içselleştirmiş insanın dilinde olmuyor. dilinde olanın cinsellikle ilgili problemleri vardır ve bu hiç sekmez.

@ırene adler +1

Bir daha yaparsa eline peçete verip "Git, rahatla gel" deyip yollayın. Hatta mümkünse üstüne kahkaha atın.

Arada ve tam fırsat gelince yapılan cinsel içerikli espriden rahatsız olanla da her fırsatta ve çoğunlukla cinsellik temalı espri yapandan da olmaz.

Herkes seks düşünüyor diye bunu dile getirmek, naaptın bugün kaç kere osurdun diye sormak gibi bişi. Düşünüyoruz diye bunu dile getirmek zorunda değiliz, bi açık yakalamış gibi ukalalık yapmak ergence.

Zihni seksle çalışmaktam öte ilgi çekmeye çalışan biri geldi bana.

İşin "cinsel açlık" kısmını geçersek bu tür şakaların bir iki fonksiyonu var bence. Birincisi cinsellik gibi görece tabu bir konu üzerinden şaka yapmak bir nevi "Bak ben aslında ne kadar rahat biriyim" demek, diğer yandan da karşı tarafı bir anlamda yoklayıp ilişkinin samimiyetini o frekansa taşımak. Bu illa ki karşı tarafa dair cinsel bir dürtüyle alakalı olmak zorunda değil, erkekler kendi aralarında da bu tür espriler yapıyor. Öte yandan konu illa cinsellikle alakalı olmak zorunda da değil; din, etnisite, siyaset, vb. gibi konular üzerinden dönen şakalar da aynı amaca hizmet eder genelde.

oral ve anal dönemi sıkıntılı geçmiştir.

Ben kullanabiliyorsam herkes kullanır. İlk arabam gri güvercinimi haşat ederek öğrendim. Kullandıkça öğreniliyor. Yanına Bi arkadaşını al al çık.

Bana en zor gelen şey hızlı akan trafiğe yan yoldan çıkmaktı. Bir de parkta sorun yaşıyordum. Şimdi arabanın sığabileceği her yere tekte park ederim

Bir de ben de çok paniğim. İlk kazamda çarptığım adam bana tek kelime edemedi halimi görünce. Arabayı bıraktı beni sakinleştirmişti elim ayağım yarım saat titredi

Araba kullanmayı bilmek önemli. Ama özellikle istanbul'daysanız araba kullanmak eşittir sinir, stres, dert sahibi olmak demektir. Can güvenliği de yok, her gün görüyoruz yol kavgası diye millet birbirini kesiyor. Psikopatın birine denk gelmek çok olası. Araba kullanmamı gerektirmeyecek bir hayatı her zaman tercih ederdim. Hep hayalim büyükada'da yaşamaktı onun en büyük nedeni adada araba olmamasıydı.

Sizin durumunuzda ise aşırı paniğim diyorsunuz. Bu en büyük sıkıntıdır trafikte. Bunu aşabilecek misiniz onu düşünün. Eğer aşamazsanız işiniz çok zor. Bisiklet sürerken bile o durumdaysanız akan trafikte düşünemiyorum sizi. Cesaretlendirmek isterdim ama sanki eğer zaruri bir ihtiyaç değilse kullanmazsanız sizin için daha hayırlı olur gibi.

@kullanicadi; arkadaşımı yanıma alsam sinirlenip direksiyona o geçer. Çok iyi araba kullanıyor :))

Önce kendine Bi daire belirle. Ben beş altı ay Bakırköy Yeşilköy Florya dışına çıkamadım. İşe metroyla gidiyordum dalga geçiyorlardı helal dairenden çıkamıyorsun dimi diye.

Bahçeşehir e taşınınca hiçbir yere toplu taşıma ile gidemedim iş başa düştü. En sağdan yavaş yavaş, navigasyonla gitmeye başladım. Hemen trafiğe çıkma da ufak bir alanda sür önce giderek genişlet. Avmlere git önce oralarda park kolay oluyo. En kötü vale varsa ona verirsin park eder:p

bu tamamen size bağlı. yapamazsınız diye bir şey yok ama aşabileceğinizi düşünüyor musunuz? heves kırmak istemem ama istanbul için özellikle konuşuyorsak bu düzeyde panik herkesi tehlikeye sokar.

ehliyet kursuna gittiğinizde belli olur zaten panik düzeyi :) ehliyeti de aldıktan sonra mutlaka önce az trafik, sakin küçük yerlerde başlayın. önce araca hakim olmak önemli. sonrası seri hareketler, soğukkanlılık gerekli mutlaka.

eşim aynı durumdaydı. İyi bir hocadan 10 ders aldı. beraber sürekli trafiğe çıktılar. 15 yıllık şöför şimdi.
öneriler:
1-araba otomatik vites olsun. zaten diğer araçlardan stres olacaksın. bi de vitesi düşünme.
2-sakin bir hocadan özel ders al.
3-trafik kurallarına uy. sırf sana arkadan selektör yapıyor veya korna çalıyor diye panik yapma, şerit değiştirme. arkadan çarpacak hali yok. en kötü yanından söverek geçer.
4-çok endişe ediyorsan arka ve yan camlara acemi sürücü yazıp yapıştır. bi tık daha rahat edersin belki.

Ankara'nın trafiği de İstanbul'a benziyor :)

otomatik ehliyet alma ya da alacaksan iki ayağını kullanma. sadece sağ ayağını kullanarak öğren. fren yerine gaza basanlar senin gibi panik olanlar genelde.

araba kullanmak çok büyük özgürlük. mutlaka ehliyet al, hatta hemen şimdi başvur. ama dediğim gibi çok pratik yap, çok özel ders al. zamanla elin ayağın gibi oluyor araba.

Ön bilgi: 3 senedir araba kullanıyorum. Kullanmayı otomatik viteste öğrendim, düz vites de kullanabiliyorum, 2.5 senelik B sınıfı ehliyetim var. Şehiriçi trafiği, uzun yol, tek ya da iki hamlede park etme vs hepsi tam.

Şimdi nasıl öğrendiğime gelelim...

Ben normalde soğukkanlı biriyim hemen her konuda. Panik olmam için ortada gerçekten çok büyük bir tehlike ve elimde de az zaman olması lazım. Lakin araba kullanmayı zorla, sinir hastası ve yaşlı bir aile büyüğümden öğrendim. Resmen bir işkenceydi. Sürekli bağırıp çağırıyor sayıp sövüyordu. Soğuk terlemeler mi dersiniz, ağız kurumaları mı, sıkıntılı ne ararsanız gırla. O bir sene benim için tam bir işkenceydi, hala bile azalmış şekilde devam ediyor yer yer. Park etmeyi yeni öğreniyormuşum gibi davranıyor, "direksiyonu şöyle kır, böyle git, böyle gel" falan diyor:)

Bunu neden anlattım? Birincisi, bu şartlar altında ben bile öğrendiysem siz de gayet öğrenirsiniz. İkincisi, inanılmaz dikkatli bir sürücüyüm, şimdiye dek herhangi bir dokundurma çizik dahi yapmadım, ve bunu çok sıkı ve sert birinden öğrenmiş olmama borçluyum bir ölçüde. Ama dengeyi kurmak da bana kaldı. Biraz daha rahat birisi olsaydı bu kadar nefret ederek, korkarak geçmezdim direksiyona. Bu da eksisi. Yani ikisinin arasında bir eğitmen bulun. Ya para vererek ya eş dost fark etmez. Hem sizi soğutmayacak hem de çok gevşek bırakmayacak, sizi çevredeki ve trafikteki sorunlara karşı ayık tutacak birini bulmanız lazım. Bu belki de en önemlisi.

İkinci önemli nokta, sürekli ve sık sık pratik yapmanız. Ben bir sahil kasabasında öğrendim. Önce deniz kenarındaki toprak yol, sonra köy yolu, sonra ilçe, sonra şehiriçi, sonra uzun yol diye diye büyüttüm ama hemen her gün pratiğe çıkıyorduk. O süreçte beş yaş falan yaşlandım ama üç ayda tamamen kendi başıma trafiğe çıkabiliyordum. Rahat edeceğiniz bir rota seçin, yeni bir rotaya geçene dek, gerekirse bir hafta gerekirse 1 ay orada pratik yapın. Yanınızdaki kişiyle çıkın pratiğe ama her an yanınızda oturmasın, bazen arabadan inip yönlendirsin sizi. Özellikle park manevralarında ve geri viteste giderken.

Ne kadar çok pratik yaparsanız o kadar rahat edersiniz ama bu iş sadece iyi araba kullanmak değil unutmayın. Biraz soğukkanlı ve sakin olmayı öğrenmeniz lazım çünkü trafikte bir sürü ucube var: makas atanlar, alkollüler, uykusuzlar, düpedüz hayvanlar, dikkatsiz yayalar vs. Hepsini kontrol edemezsiniz dolayısıyla kendinizi kontrol edebilmeniz lazım. Ve de arabayı tabi ki. Bir süre sonra bir uzvunuz haline gelecek zaten, sizinle tam uyum içinde hareket edecek arabanız.

Bu arada hata yapa yapa öğrenmeye katılıyorum ama bunu minimumda tutmak en akılcı seçenek tabi ki çünkü kıra döke yaptığınız her hata size maddi hasar olarak dönecek, aracınızın hasarı artacak ve en önemlisi şevkiniz kırılacak. Kırıp dökmeden de öğrenmek mümkün, ona gayret edin, insanlık hali kaza olursa da "canımız sağolsun oyuna devam" diyebilin ama.

Kendinizden emin olmadan trafiğe çıkmayın, ufak ufak, trafik yoğunluğunun az olduğu bölgelerden ya da o saatlerde başlayın ama "tamam ben hazırım"ı hissetmiyorsanız kesinlikle çıkmayın, zaman verin, pratiklere devam edin.

Bir de bence işinizi çok kolaylaştırır: önce bisiklet sürmeyi öğrenebilirsiniz. Çok alakalı durmuyor ama birçok getirisi var şöyle ki:

-Denge hassasiyetiniz artacak
-Dönüşleri ve viraj almayı bisiklet gidonunda öğrenirseniz direksiyonda daha az zorlanacaksınız
-Gittiğiniz yola hakim olmayı öğreneceksiniz her yeri rahatça gördüğünüz için
-Daha önce yapamadığınız bir şeyi yapabilmenin motivasyonu gelecek:)

Biraz uzun oldu ama bunları uygularsanız bence gayet de kullanabilirsiniz, ama önce sakin olmayı öğrenmeniz gerek. Sırf araba direksiyonunda değil hayat direksiyonunda da çok işinize yarayacak:)

Bol şans!

araba dedigin bir makine, ve etrafina baktigin zaman bir suru dusuk IQlu gayet rahat kullanabiliyor. abartilacak bisey yok. mevzunun sogukkanli olmakla da bir ilgisi yok.
araba kullanabilmek bir yetenek ya da zeka belirtisi degil. rahat ol, alisirsin.

Allahını seversen yapma şunu, ne vasıfsız adamlar tek trafik kuralı bilmeden kamyonlar tırlar kullanıyor sen mi yapamayacaksın? altı üstü bir makine bu. insan kullansın diye yapılıyor.

kullanırsın kendine güven diyen arbre +1

Aslında daha çok düşük IQ sahibi kişiler yüzünden korkuyorum galiba.

Trafiğe dışarıdan bakınca araba kullanmak gerçekten korkutucu ve kaotik gözüküyor yüzlerce binlerce araba aşırı süratli giden var ruh hastası gibi makas ata ata giden var her türden birçok tip var bunalrı dışarıdan görmek gerçekten insanın adrenalinini yükseltiyor ama sürücü koltuğuna oturup sen de o kalabalığa dahil olduğunda sadece sen ve önündeki arkandaki yanındaki birkaç aracı görmeye başlıyorsun o kaos o araba kalabalığı birden yok oluyor ve rahatlıyorsun. Bir de böyle düşün.

Bilemedim ama iki kere üst üste aynı şeyin yaşanma ihtimali biraz düşük. Bir plan yapılır, birincisinde işi çıkar, insanlık halidir der geçeriz ama bu,işte gönlünüz varsa ikincisini titizlikle planlarsınız ki ölüm kalım hariç o plan iptal olmasın.

Başta anlattıklarınız tipik flört yaklaşımları, ama plan konusunda bir türlü denk gelememe de bir yerden sonra inisiyatif alma gibi geldi bana. Belki de sadece ufak ufak flörtleşme olayını devam ettirmek ve orada bırakmak istiyordur. Bunu sezip de soğuk yapmamanız için de arada bir "e kahve?" gibi oltalar atıyordur ama yüksek ihtimalle siz bir tarih verseniz, ne yapar eder ona da bir bahane bulur gelmez gibi. Tabi bunlar sadece tahmin.

Gerçekten hoşlandığınız biriyse açıkça konuşun bence. Yok öylesine bir flörtse, salın gitsin.

Haklısın tabi ki. Kahve için, çağır bence

hocam şu konuma benzemişsiniz biraz:

external-preview.redd.it

bence şuan sizin ilacınız, erkek olarak vitesi 1 artırmak;
"bir tiyatro vs gibi bir şeye gidelim", "güzel bir tiyatro var" vs. "ordan kahveye de geçeriz." deyip;
kahve olayını daha fazla travmatize olmadan küçültmek ve kapatmak.
ilk teklifi yapan taraf olmak.

bunu düşünün derim istiyorsanız, gerçekten istiyorsanız bu somut adımı atın.
bu riski alın, reddedilme ihtimaliniz de olsun işin içinde.

eğer sevinip gelirse on numara.
ama eğer ölüm kalımlı bir bahanesi olmadan ilk adımı atmanızı erteleyecekse, o iş başladığı gibi gider derim. eğer başlatmak için zorlayacak olursanız.

"Kahve içelim artıkın dedi. E hadi içelim bari dedik ama o gün ekti, sonraki gün yapalım mı bak sebepler bunlar dedi. Sonraki gün yine aynısı yaptı. "

Burasını ben tam anlayamadım, iki defa kahve içelim diyip sonra ekti mi, bunu anladım ama doğru mu anladım?

Öyleyse ciddiye almaya değmez. İstiyorum gibi yapıp sonra istemiyorum diyen tip, ne istediğini bilmiyordur. Ne istediğini bilmeyen biriyle de pek bir şey yapamazsınız değil hiçbir şey yapamazsınız.

Kötü ihtimal, ya da şüpheci ihtimal, başka biri de vardır bu ayak oyunlarını oynadığı onun için "daha iyi bir ihtimal" olan, ondan red yiyip sonra sizle böyle oynayıp "güç" topluyordur aklınca.

Güzelliğinin farkında olan kadın - saf erkek senaryosu yaşanmış. İlgini sömürüp eğleniyor.
Bir daha teklif etme, o ederse de reddet.

zaten bir kere olumsuzluk göstermişsiniz ekildikten sonra. dengelenmiş olay. şuan iki opsiyon var, ya hiç yüz vermeyeceksiniz ya da doğru anda bir şey söyleyerek davet edeceksiniz. böyle pat diye çağırmak yerine konusu yine geldiğinde yarım ağız söyleyin. yani örn yine böyle kahve ya da oraya çekilebilecek bir şey derse, valla iki kere konuştuk gelmedin geçen sen söyleyince ben icabet edemedim artık sen gelmiyorsun zaten. sözünde durcaksan şu gün şu saat gibi. yani biraz pusuda bekleyin, çok istekli yaklaşımla değil doğru zamanı kollayarak biraz oynayın diyebilirim.

Ahaha, nerden buluyorsunuz olm böyle kizlari.

senden iş olarak çıkarı var mı bunu bi düşün. etki alanında bırakıp işlerini çözmeye çalışıyor olabilir. çok uyanık çok fena bunlar :))

Birisi birini iki defa üst üste ekiyorsa eğer;
1. Ya cepte tutmaya çalışıyordur
2. Ya da kafası karışıktır kendini ikna etmeye çalışıyordur.

Ona göre choose wisely.

ayni renk tonlarinin birkac yerde kullanilmis olmasi seni zorlar.
kendin yapacaksan 500'lükten basla derim.

konuya kaynak yapıyorum. yıllardır guernica yapbozu arıyorum. satılan yer bilen varsa hem stubborna hem bana söylesin lütfen tşk

Titanyum hocam buyur:

www.amazon.com.tr

Link açılır umarım açılmazsa amazon tr ye guernica puzzle yaz çıkıyor

@sonsuz

Yorulayım diye yapmak istiyorum zaten kafam meşgul olsun diye.

Daha evvel 2000 parçalık yapmışlığım var tek başıma iki üç günde, dert değil altından kalkarım:)

geveze aro bacım ama ben kocaman bi gerçek yapboz yapıp onu duvara asmak istiyorum. bulana kadar bunu beş yüz defa yaparım tşk

@tiredofwaiting

3000 wow, olabilir bak aldım listeye

İkinciyi de aldım

stubborn ANAAAA İYİ OLACAK HASTANIN DOKTOR AYAĞINA FELİRMŞL İNANMIYORUM SENELERDİR ARIYORUM YOKTU TEŞEKKÜR EDERİM

Hahah rica ederim çok aramadım aslında ama senin aramadığın bir dönemde aramışım demek, pat diye buldum. Yalnız mini falan diyor, parçaları biraz küçükmüş haberin ola

www.amazon.com.tr

Buna ne dersiniz ahali? Sevdiğim bir parça hem, salonumda güzel durur, aydınlık da

Educa ve ravensburger genel olarak iyiydi. Uzun süredir yapmıyorum kalite düştüyse bilmiyorum. Büyük kitabevlerine ve oyuncakçılara bakabilirsiniz. Arkadaṣım için ortaçağ haritasını yapmıştım, göz yorucu ama keyifliydi.

@tiredofwaiting

Hocam 10000 parçalık delirmedim sanırım henüz ya:)

beğendiğin bi resimse al gitsin. guernicayı da düşün derim çok özel ve manalı eseridir rahmetlinin

ty.gl

Bunu buldum, desteğe aranızdan minimum 10 kişi gelirse girişirim:D delirme garantili

Dert tasa kalmaz yemin ediyorum tek gayem onu bitirmek olur, denesem mi ya acaba:)

İşsizim ama o kadar da değil, sürekli eve bağlayan bir şey de olmaması lazım aslında, o yüzden 2000 parçayı geçmem muhtemelen ve bir arkadaşımı falan çağırırım desteğe:) maksat kafa dağılsın eğlence olsun

Çiçek böcek sevmiyorum dedin, uzay sever misin peki

www.amazon.com.tr

Titanyum

Güzelmiş he, biraz daha çok parçalısını bulursam olabilir

2000 versiyonu: www.artpuzzle.com.tr
9000: www.puzzledepo.com

Son 2 yılda 10 küsür puzzle yaptım. İkisi hariç hepsi clementoni markaydı. Özellikle siyah kutulu müze serisi çok kaliteli. Educayı öneriyorlar ama hiç denemedim sevdiğim tarzlarda pek bulamadım ama bu guernica iyiymiş ahşap puzzle yapmıştım guernica ama o tatmin etmedi pek. Ravensburger bi puzzle yaptım ama pek beğenmedim kalitesini mesela.

Tavsiye olarak puzzle halısı al eğer çerçeveletmek için camcıya götüreceksen. Eğer kendin çerçeve alıp yapacaksan da puzzle tutkalı al ve bi karton gibi bi şeyin üstünde yap.

Daha önce 2000 parça yaptıysan genel yöntemleri biliyosundur ama bence görselden gitmek yerine parça şekillerinden gitmek daha kolay. Hangi parça şekilleri buraya uygun diye düşünüp hepsini hızlıca denemek daha kolay oluyor minicik parçalardan görseli tutturmaya göre.

dostkitabevi.com heye iyidir

www.amazon.com.tr world map

Umarım geç kalmamışımdır. Her markanın kendisine ait artıları ve eksileri vardır. Özellikle buna dikkat etmek lazım.

Educa: (-) Bütün parçaları birbirine uyduğu için bütüncül bir sahnede (örneğin gökyüzü) asla örerek devam edemezsiniz, ördüğünüzü zannettiğinizde de maalesef o parça oranın olmadığını geç fark edersiniz. (+) Görüntü kalitesi iyidir, tamamladığınızda canlı görünür.

Anatolian: (-) Eksik parça çıktığında takibi zor ancak (+) eksik parça çıkmaz genellikle. (-) Görüntü kalitesi meh, (+) parçalar uyumsuz olduğu için rahatça örersiniz.

Falcon: (-) Bulunması çok zor fakat (+++) parçalar kaymak gibi, tamamladığınızda kadife hissi verdiği gibi capcanlı size bakar.

Ravensburger: Bu markayı ancak puzzle yapmaya alışkın biri yapmalıdır çünkü tüm parçalar bulanıktır ancak birleştirdiğinizde ana görüntüye ulaşırsınız. O yüzden yıldırır ama gerçekten müthiş tatmin eder.

Clementoni: (---) Bunu alacağınıza Educa alın daha iyi ama tabii Educa almayın.

O yüzden ilk seçim marka, ikinci seçim görüntü.

Kedili veya "dağınık" evdeyseniz de mutlaka ama mutlaka halı alın. İnanılmaz işe yarıyor, puzzle yapmazsanız batak oynarsınız hahah :)

@charbiel detaylı anlatımınız için çok teşekkür ederim geç kalmadınız merak etmeyin :) falcon'a bakayım bir, daha önce hiç duymamıştım. Clementoni ve ravensburger tecrübem var, ikisi de çok zorlamamıştı ama ravensburger yorumunuza tamamen katılıyorum. Falcon bulamazsam muhtemelen educa'ya kalacağım:( haber veririm çok teşekkür ederim tekrar :)

Rica ederim :) Eskiden görselleri her markada bulabiliyorduk ama artık öyle değil belli ki... İyi keyifler.

Not: Puzzle yapıştırıcıları var ama yani boşuna masraf etmeyin, düz koli bandı >

Charbiel bu arada çerçeveleme işini nasıl yapayım? Trendyolda puzzle çerçevesi diye aratınca düz çerçevelere absürt fiyatlar çıkıyor. Dandik şeyler sonuçta. Puzzlecıları kazıklamak için yapılmış bir şey gibi bu etiketlendirme ve fiyatlandırma. Başka nereden ne diyerek alabilirim?

Halıya yaptık diyelim; düz 2 büyük karton alıyoruz kalıncana. Birini alta sürüyoruz (halının altına), diğerini üste kapak yapıyoruz. İster elle, ister klipslerde sabitledikten sonra flip flop yapıyoruz. Kartonu / halıyı çektikten sonra sağlam bir biçimde koli bandıyla geçiyoruz. Bu bitti :)

Şimdi 2 seçenek var.
1. Paspartu. Kırtasiyeden aldığınız, istediğiniz renk kartonlarla çerçeve yapıyoruz ve (isterseniz) puzzle yapıştırıcısı alıp görselin üzerinden ister parlak, ister mat geçiyoruz. (Puzzle yapıştırıcılarının parlak ve mat seçenekleri var)
2. Mahalledeki çerçeveciye gidip cam değil ama diğeri ve en ucuz çerceveyi seçerek hallediyoruz.

Teşekkür ederim yönlendirmen için, bu konuda bayağı bilgesin gözümde şu an :)

hizliresim.com

Bu Ravensburger

hizliresim.com

Bu da Heye. Hızlıca çektim o yüzden yamuklar :)) Teşekkür ederim ayrıca.

Hocam tarçının ve limonlu suyun kan şekerinin dengelemesinde tok tutmada ya da yağ yakımına yardımcı olmada herhangi bir etkisi yok, bunların hepsi hurafe, bir ara aç karnına elma sirkesi içiriyorlardı ama sirkenin asiti diş minesini dökmeye başlayınca ondan vazgeçtiler galiba.

Hadi ya? Çünkü açlık şekerim de tokluk şekerim de bir haftadır hiç olmadığı kadar düzenli, her gün ölçtüm test etmek için, ve beslenmemdeki tek değişiklik bu tarçın olayı oldu

Hocam kan şekerinin yüksekliği ya da düşüklüğü kronik olarak farklı bir takım medikal problemler nedeniyle ya da akut olarak anlık beslenme rutinleri nedeniyle oluyor. Misal insülin direncin varsa kan şekerin yüksek olur çünkü hücrelerin insülin duyarlılığını yitirdiği için hücreler şekeri içeri alamaz o nedenle şeker seviyesi kanda yükselir ve ölçümlerde kan şekeri seviyesi yüksek çıkar, tıp bilimi bunu tedavi etmek için metformin bazlı ilaçlar kullanır, metformin mekanik çalışan bir etken maddesidir, yani koçbaşı gibi hücre kapısını zorlaya zorlaya açmaya ve şekeri içeri alıp kan şekerini hipoglisemiye sokmadan düşürmeye çalışarak tedavi etmeye çalışır; kan şekeri düşüklüğünün tedavisi ise daha komplikedir sentetik glukagon hormonu kullanmak zorunda kalırsın, yani gördüğün gibi bunlar aslında basit gibi gözükse de müdahale ve tedavi yolları biraz sıkıntılıdır, tarçın vs. gibi yöntemler zararlı değildir ama tedavi edici bir özelliği de yoktur bu anlamda.

Bilmiyorum uogurt tsrcin yapiyordum gece acikmalarim durmustu

Plasebo mu bilmiyorum

2007, 2009 tarihli bazı çalışmalar var, tarçın takviyesinin glisemik kontrol ve insülin duyarlılığı üzerinde önemli etkileri olabileceğini ve bu etkilerin 12 saat boyunca devam ettiğini gösteriyor.

2019 yılında Uluslararası Gıda Bilim Dergisinde iki Türk bilim insanının çalışmasına ilişkin bir makale var; 3-6 gram tarçın tüketiminin bazı kan parametrelerini olumlu yönde etkilediği söyleniyor. Başka bir çalışmada da, 12 hafta boyunca günde bilmem ne kadar tarçın tüketiminin oksidatif stresi azalttığı ve bozulmuş açlık glikozunu düzelttiği gösterilmiş.Bir ara epey incelemiştik.

Ancak tarçının kullanım şekli konusunda net bir standart yok. Sadece 2012 tarihli bir çalışmada 'öğütülmüş tarçın' kullanımı ifadesi var.

Biz her sabah çubuk tarçını öğütüyoruz, 10 gramı iki kişi bölüşüp gün içinde, yoğurda, çorbaya, salataya, smoothiye falan katıp kullanıyouz.

Terapi ücretleri epey uçuk. İstanbul'da online terapi veren bir psikolog biliyorum ama zannederim 3500 veya 4000'den aşağı değildir. Fakat sağlam eğitimlidir. İstersen özelden ismini vereyim (buraya yazdam olur mu bilemedim)

@ala09

Aç sürüsü mü?? Şu hayatta en sevmediğim meslekleri yapanlar hakkında bile böyle düşünmedim, hangi hakla aç sürüsü diyorsun? Çok fazla saygısız ve zalim bir ifade olmadı mı bu?

Online ise istanbul olmasi avantajin tam tersi dezavantaj olmaz mi? Cunku piyasa ortalamasina gore fiyat verecekler. Bulundugum sehirde (eskisehir) terapist olan psikiyatristlerin ucretleri bile 2500-3000 civarinda mesela.

Terapist bulma surecinde ise bence oncelikle farkli terapi ekollerinde (psikanalitik psikoterapiler, bilissel davranisci terapi, sema terapi vs gibi) egitimi ve pratigi olan birini bulmak gerekir. Uygun bir terapi baslangicinda da degerlendirme seansinda bu yontemlerle ilgili bilgilendirme yapilir ve birlikte bir yontem secilir. En iyi yontemlerden biri de guvenilir bir tanidiktan referansla gitmek tabi ama her zaman mumkun olmayabiliyor

Öncelikle, online terapi almayı düşünüyorsanız, neden istanbul olması şartı var? Gibicibicis'in de dediği gibi, ücret beklentileri daha uçuk olacaktır. Bence başka şehirlerden bir psikolog bulmayı da deneyebilirsiniz.

Yöntem olarak mı kişi bazlı mı seçmeniz gerektiğinin kararını verecek yetkinlikte olmayabilirsiniz. Daha önce terapi ya da herhangi bir psikoloji eğitimi aldınız mı? Cevap evet ise az buçuk fikriniz vardır neye daha çok ihtiyaç duyduğunuz konusunda. Aramayı ona göre yapın. Cevabınız hayır ise, eski usul deneme yanılma öneriyorum, peki neden? Tecrübenizin olmadığı hemen her konuda en doğru yol genelde bu oluyor eğer bilinçli bir insansanız. 3 senedir düzenli terapi alıyorum, şimdiye dek iki psikoloğum oldu, birincisiyle yaşadığım şehirde yüz yüze görüşüyordum (istanbul değil), ücreti dönemine göre uygundu ama aradığımın onunla geçirdiğim terapi sürecinde olmadığını anlamam biraz zaman aldı. Çünkü ona sadece iç döküyordum, sorunlar orada olmaya devam ediyordu. İkinci psikoloğum ile uzun zamandır görüşüyorum, online olarak (kendisi istanbulda yaşamıyor), sadece iki defa yüz yüze görüşebildik ve hiçbir farkı yoktu terapi namına, bu beni ayrıca mutlu etti. Bu psikoloğum sınırları aşmadan çizgi dışında düşünebilen ve bana neredeyse mükemmel şekilde uyumlanan biri. Aslına bakarsanız ona yaptığım şey de iç dökmek, ama döktüğüm o içimle ne yapmam gerektiğini ve nasıl stabil, mutlu ve sağlıklı olabileceğimi biliyor oluyorum her seans sonrasında. Bunu tarif etmek biraz zor, o yüzden size de deneme yanılmayı önerdim. Biz ekol olarak şema terapiden gidiyoruz ama ekol bir noktadan sonra teferruat oluyor, süreç bir şekilde zaten akıyor, en azından ben perde arkasını görmediğim için böyle düşünüyorum. O kısmı bırakın terapistiniz düşünsün, zaten talep ettiğinizde ve hazır olduğunuzda sizin üzerinizde hangi ekolü uyguladığını paylaşacaktır. Ona karar vermek onun işi. Siz sadece iletişim kurduğunuzda rahat hissettiğiniz, hayatınızdaki bir şeyleri eylemsel olarak değiştirdiğini fark ettiğiniz uzman kimse onu bulana dek deneyin ve bulduğunuzda da istikrarlı devam edin. Ben böyle yaptım, ve iki sene önceki halimden eser yok şu an. Hayatım yine ara sıra boka sarıyor ama ben iyiyim, dengeliyim, yaşıyor ve atlatıyorum. Ve bunu terapisiz yapmam ne kadar zor olurdu, düşünmek bile istemiyorum.

psikiyatrist ihtiyacın varsa özelden yaz sana hekim önereceğim. ben gittim memnun kaldım. istanbulda. özel hastane. pek pahalı değil.

ben bir psikolog olarak online terapinin yararına inanmıyorum. tabi ki bu bir subjektif yorumdur. terapi ücretleri özel doktor ücretleri kadar var çünkü alanda iyi olan psikologlar bana gelen de farklı olsun kafasında çünkü bir sürü meslekte yetkin olmayan terapist var.

araştırırken lisans mezuniyetinin psikoloji olması (iyi bir üniversiteden, tavsiyem boğaziçi, odtü, dokuz eylül, istanbul, ankara, hacette gibi) ilk kriteriniz olsun. sonra yüksek lisansının klinik psikoloji alanında olduğuna emin olun. bu yüksek lisanslar içinde yine belirli üniversiteleri referans alabilirsiniz. diğer üniler üzerine örneğin bilgi üni klinik oldukça güvenilirdir özellerde, ya da yeditepe, ışık, maltepe vs. de olabilir. sonrası da eğitimle desteklemiş mi, süpervizyondan bahsediyor mu kendini tanıtırken diye bakın.
metot konusunda önden neye yatkın olursunuz bilmeniz zor ama çözüm odaklı ya da bdt sizin sorununuza göre biraz didaktik kalabilir. psikodinamik/psikanalitik, şema ya da varoluşculuk üzerine çalışan kişileri tercih edebilirsin.
en son olarak da gitmesi sizi çok yormayacak, maddi olarak karşılayabileceğiniz uzmanlarla oturup konuşup 2-3 seans sonunda karar vermek en doğrusu. bu arada 2000-3000 arası çalışan çok insan var. ama daha düşük ücretli çalışanlar da mümkün olabiliyor çeşitli organizasyonlar vasıtasıyla.

red g o kadar saçma yazmışsın ki. boğaziçi mezunu olur ve sonra yurtdışında klinik yapmıştır falan ama sana hiç faydası olmaz, zaman, para ve sağlığını kaybedersin. arel üni mezunu olur, okan’da yüksek yapmıştır ama acayip faydasını görürsün. kişinin duruşu, anlayışı çok daha önemli. yukarıda geçen hiçbir üniversite ile de ilgim, alakam yok belirteyim. bu etiketleri görünce çığlık atmak istiyorum artık yalnızca.

ücretler fecaat durumda. özgeçmişi ve terapi eğitimleri aradığım niteliklere uyan bir terapist buldum ama görüşme ücreti 3bin liraymış ve online görüşüyormuş sadece. bakmak isteyen olursa: melis caner, fabula psikoloji

ankara'dayım. kasım 2022'de 750 lirayla başlamıştım. şu an ilk hasta ücretini bilmiyorum ama kendisi sağolsun "kadrolu manyak" olduğum için zam yapmıyor, ben seans başına 1500 ödüyorum, normali muhtemelen 3 bin hatta daha fazladır. daha ucuza gelen hastaları olduğunu biliyorum.

terapist bence tamamen şans işi. geçmişte bir kere denemiştim. hiç hoşuma gitmemişti. şu anki terapistimle ise ölüme giderim yani öyle söyleyeyim.

düzenli, uzun süreli bir terapi arayışındaysanız belki ilk birkaç deneme başarısız olabilir ama düzenli devam ettiğiniz sürece iyi bir terapist zaten sizden yeni müşteri parası almaz.

profesyonel bir iş olduğunun farkındayım ama benim terapistim sağolsun gerçekten benimle çocuk gibi ilgilenir, sınırlı sayıda danışanı vardır. o açıdan bunlara dikkat etmek önemli diye düşünüyorum.

ben özel üniversite mezunuyum ve red g ye katılıyorum. psikoloji sosyoloji ve soft bilimler kesinlikle özel üniversitelerde olmamalı. bir boğaziçi mezunu ile arel mezununu nasıl karşılaştırabilirsiniz ya?

@dearthedosia tam bir özel okul mezunu ağzı yazdıkların.

@mika ya bi tecrüben olsun, anlarsın bence. arel falan savunduğumdan da değil. kişinin kapasitesinde bitiyor, ösym sıralamasında değil

@deartheodosia ben psikoloğum zaten tecrübeye gerek yok. meslektaşlarım ne seviyede olduğunu biliyorum.

psikoterapide bir sürü teknik var. bu teknikler için zeka gerekiyor. koç sabancıyı dışarıda bırakırsak psikoloji bölümü eşit ağırlığın en yüksek puanlı 2. bölümü. yani ilk 30 bin içinden seçilen ege,boğaziçi,ankara,hacettepe mezunu ile 300bin sıralamadaki arel mezunu mu bir?

@mika, yalnızca üni. ismi nedeniyle senden çok daha iyi olacağımı kabul etmen gerekiyor o halde. ben kabul etmiyorum mesela, benden çok daha başarılı olabilir ve insanlara çok daha faydalı olabilirsin ama sana göre her koşulda ben senden daha iyiyim? böyle bi şey olamaz. uzatmak da istemiyorum daha fazla ama herkes aynı eğitim fırsatlarına sahip olmuyor.

Herkes aynı eğitim fırsatına sahip olmadığı için ve evet ösym sıralaması da kapasiteyi gösteren bir kriter olduğu için iyi devlet okulundan mezun olması benim için de şart. Özellerde dağıtılan klinik psikolog derecesinin benim için bir ederi yok. Simit sarayı gibi açılan üniversitelerde verilen eğitimi ciddiye alamıyorum. Sağlık,psikoloji, hukuk, bu üç alanda lisans özellikle önemli. İyi üniversite mezunu illa ki iyi mi olacak, hayır olmayabilir. İyi üniversite mezunlardan çalıştığı ekole ve bütçeye göre seçim yaparım. Düşük ücretli başlayıp kısa sürede seans ücretini arttıran oluyor, baştan konuşmanızı öneririm.

Fişiniz varsa iade almak durumundalar.

Ulaşımı kolay, hem metroya hem metrobüse avmnin içindeki bir çıkıştan erişilebiliyor ve de Kadıköye yakın.

Çoğu avmde olmayan mağazalar var özellikle giyim kategorisinde.

Sinemasının salonları epey büyük, imax ve goldclass seçenekleri var.

Geleceğini çok başarılı görüyorum.

Hocam böyle şeylerin nedeni üzerine düşünmek vakit kaybı, öyle ya da böyle kadın dünya iyisi biri olsa adama krallar gibi hizmet edip çocuğunu büyütse adama yaranamaz, aynı davranışın 3-5 sene sonra ortaya çıkmayacağının garantisi yok, kadın acilen avukatla görüşüp kendi faydasına ne alabiliyorsa hayatını kursun düzelir mi diye vakit kaybetmesin

Adamın problemleri var belli ki, destek alması lazım. Bir iki davranış çıktısıyla nedenini saptayacak yetkinlikte değiliz.

Dengesiz davranmak konusunda adam haksız. Ama "çocuğum için mutsuz bir evliliğe katlanırım" derken de kadın haksız. Bu bir insanın hem kendisine hem çocuğuna yapabileceği en büyük kötülük. O açıdan kadının da desteğe ihtiyacı var.

Yerlerinde olsam hem bireysel hem çift terapisi denerdim. Birçok duyuruda bunu öneriyorum evet ama geçerli sebeplerim var. Birincisi, istikrar ve doğru danışmanla işe yarıyor ve hayatım boyunca bunun işe yaradığını hem kendimde hem başka insanlarda gördüm. İkincisi, burada paylaşılan ilişki sorunların yüzde doksanına yakını, küçük anlaşmazlıklar dalgınlıklar falan değil de tarafların kendi bireysel hayatlarında basbayağı problematik olması. Anlattığınız durum da buna bir örnek.

Mis gibi boşansın işte daha ne istiyor anlamadım.

1) Adam gizli saklı aldatıyor kadın anlamadı ya da gözü dışarıda o yüzden bir an önce bekar kalmak istiyor.
2) Adam bunaldı, sıkıldı, 10 sene önceki hisleri yok. 2. Çocuğu da belki çocuk olursa düzeltiriz diye istedi. Gerçekten istediğini sanmadım niyeyse.

Çekişmeli boşanma yıllar sürer anlaşabiliyorlarsa anlaşsınlar yol yakınken. O adamla artık olmaz öyle hissettim ite kaka evlilik sürdürülmez

Birisi bana boşanalım dese 10 gün sonra neyse hadi boşanmayalıma getirse ben boşanırdım

Adam yedek oyuncuyla maça devam etme kararı almış. Tam oyuncu değişikliği çalışması yaparken yedek oyuncuda defo tespit etmiş ve 'eldeki bir kuş daldaki iki kuştan iyidir' demiş.

Sahadaki oyuncumuz aynı süreci başka bir yedek oyuncu için yaşamak istemiyorsa ve durum uygunsa maçtan çekilsin, değilse, kendine çeki düzen versin. Belli ki bir memnuniyetsizlik var.

evet bazı yorumcular şaşırtmamış. erkek hasta olunca kadın bakar ama kadın hasta olunca erkek bunalır vah vah

adam bariz başkasını bulmuş aldatıyormuş sonra o başkası tarafından terkedilmiş. arkadaşına söyle gitsin std testleri yaptırsın hatta adama da şart koşsun.

ilk yorum çok haklı. kadın ev hanımı ama ev hanımlığının hakkını veriyor mu? hastalık ortaya çıkar çıkmaz gitmeyen adam bir anda mı gitmeye karar verdi? kadın bi kendine baksın desin ki acaba ben de olması gereken gibi miyim? karşımdaki kişiye olması gerekeni yapıyor muyum? o dışarda bi şeylere çabalarken ben evde çabalıyor muyum?

özet şu: adamın canına tak etmiş bazı şeyler, tamam boşaniyim demiş kendinde güç bulmuş, 10 gün düşünmüş taşınmış yatışmış ve kendine gelmiş. bunun altında milyonlarca şey aramaya gerek yok. başkasıyla sevgiliymiş de diğer kişi de postayı koymuş falan olayları 10 günde olacak şeyler değil. arada bikaç ay olsa ihtimal verirdim.

Kadın boşansın. Hiç gerek yok böyle bir insanla zaman harcamaya.

Bu arada iki gündür bir iki duyuruda feminizme kafayı takmış insanlar gözlemledim .Arkadaşlar feminizm kötü bir şey değil. Tabii cinsiyetinden ötürü kendini üstün sayan erkekler nefret ediyor feminizmden ama bazı kadınların da nefret etmesine bir anlam veremiyorum. Feminizm cinsiyetten bağımsız herkesin savunması gereken bir şey.

@rock n roll,bazi insanlar feminizm adi altinda erkeklerin cialis kullanmasiyla bile dalga gecmeyi kendilerine hak gördükleri icin haliyle dalga konusu oluyorlar.

kadın boynuzlanıyor bence. büyük ihtimalle de x şahısla arası bozuldu ya da tekmeyi yedi, o yüzden paşa paşa döndü evine.

bu tarz konular bana dışardan hep karmaşık ve tahmin edilemez geliyor. yılların yaşanmışlığı bu özetten anlaşılabilecek bir şey değil. aldatmış da olabilir, bunalmış da olabilir, artık sevmiyor da olabilir vs vs.

sonra neden geri dönmüş olabilir; belli ki anlaşmalı boşanma olmayacağı için uğraşmak istemedi, ya da 10 yıllık evliliği bitirmek zor geldi, ya da anlaşmalı boşansın diye biraz yumuşak davranıyor. belki de gerçekten biri vardı ve fakat tekmeyi yedi.

bütün bu olanlardan tek bir sonuç çıkarabiliyorum; mutsuz ve bitmesi gereken bir evlilik var. çocuk için beklemek de doğru olmuyor genelde. anlaşmalı boşanırken de bu arada kadın istediklerini alabiliyor. yani nafaka vs makul tutarlarda uzlaşılır ve biter, iki yetişkin insan neden anlaşamasın? illa mahkeme yoluyla almak istemesini anlamlandıramadım.

@geveze abla su şık masalarindan paylassana feyizlenelim cok merak ettim asik ettirme yontemini

Başkasına âşık olmuştur ne olacak.

titanyum ne cevap yazdiysa tam tersi dogrudur kanka.

soruna cevap da bosansinlar bence de.

Çiftler arası ilişkiler karmaşıktır biz dışardan ne olduğunu tam bilemeyiz bu kadar bilgiyle. Kadın hastalığından dolayı işi bıraktı demişsiniz. Ne hastalığı bu? Nasıl bir hastalık. belkide aralarında cinsellik bitti ya da başka birşey oldu.
Diğer yazarlarında dediği gibi adam başka bir sevgilide bulmuş olabilir.Herşey olabilir.

Adam birini buldu muhtemelen veya yaşanan zor süreçler mi etkiledi başka şeyler mi bilinmez psikolojik sıkıntısı var.

Çekişmeli boşanma iki tarafı da mutsuz edecek ve isteseniz de istemeseniz de stresiniz gerginliğiniz çocuğa geçeceği için son seçenek olsun lütfen. Ben canlı örneğim bu duruma.

Adam bir klinik psikolog bulsun döksün içini çift terapisi gerekli ise yönlendirir zaten psikolog. Bence burdan başlasınlar. Barışmasalar bile en azından sağlıklı yürütülür boşanma süreci. Kadının yerinde olmak istemezdim çok üzücü, geçmiş olsun. Öyle yada böyle bu da geçecek. kendisine iyi baksın çocuğunu seviyorsa kendi mutlu olacağı yönü seçsin.

Unutan var evlenip çoluk çocuğa karışıp unutamayan var, her durumda da 2-3 ay içinde evlilik kelimesi tuhaf bence, çünkü ilişki başındaki yüksek enerji yüksek heyecan yüksek hormonlar hep öyle devam etmiyor, evlilik için bakılması gereken başka konular var, bunlar zamanla gözlemlenmeli, akla geldikçe dürüst ve samimi şekilde konuşulmalı

Çocuk konusu, beklentiler, ekonomi, aile akraba ilişkileri, cinsellik, ev içi iş bölümü, ekonomi gibi türlü türlü başlık ilişkinin büyüsü bozulmasın ya da ayıp olur diye konuşulmuyor, görmezden geliniyor, bunlar hayatta yokmuş gibi davranılıyor fakat evlilik düşüncesinde etraflıca tam da konuşulması gereken konular

Bunlarda sözel olarak ortaklık kuruluyor fakat sözlerle eylemler örtüşüyor mu gözlemlemek gerekli, 2-3 ay bunlar için çok erken, biraz daha zamana yaymak gerek

unutamadım değil. unutmadım. hafızada kayıtlı duruyor. üzerinde düşünmüyorum, bir eksiklik, özlem çekmiyorum. yaşanmışlıklar yaş aldıkça hafızada daha fazla yer tutacak. ama yenisine yer var.

benim durumum bu ama anlattığın pek normal gelmiyor. 2 ayda 6 yıllık ilişkinin etkisinden çıkması doğal değil. klişe tabirle love bombing yapıyor.

Benim 4 senelik ilişkim bittiğinde 8-10 ay dişi sineği bile kovalamadım. Uzun ilişkiden çıkalı 2 ay olan insana zaten şöyle bir mesafeli bakmak lazımken evlilik falan filan.
Çok net red flag.

Love bombing arkasından gaslighting, silent treatment gibi şeyler gelecek mi diye dikkat et. Bunları fark edersen erken davranır iletişimi kesersin.

Pek gözüm tutmadı yalan yok.

Kaç demem de kaçmaya hazır olsun bir yanın derim.

run forrest run

niyeyse uzun ilişkiden çıkan taraflar bazen "kim önce evlenecek" yarışına giriyorlar, nispet için olsa gerek. malzeme olma derim. ayrıca bağğzı erkekler bile isteye unutmuyor yukarıdaki arkadaş gibi, sonra gidiyor çocuğuna ismini koyuyor utanmadan. marifet gibi anlatırlar bi de bak (bkz: kızına eski sevgilinin adını koymak)

İki ay ciddi bir ilişkiden çıkıp, yeni bir ilişkiye başlayıp bir de evlilik konuşmak için kısa bir süre.

6 senelik bir ilişkide elbette milyon tane yaşanmışlık vardır ama şu da var: ilişki bir yerden sonra tarafları boğan bir hale gelmiş de olabilir. Şunu demek istiyorum, bazen bazı uzun ilişkilerde iki tarafın da ilişkinin yürümeyeceğini anladığı ama konfor alanından çıkmaya cesaret edemediği, oturup beklediği, zaman öldürdüğü bir nokta oluyor. Bu bazen ilişkinin ikinci yılında oluyor bazen beşinci. Dolayısıyla bu 6 yılın 6sının da aynı tempoda gittiğini söylemek biraz gerçekdışı olabilir, zaten arada ayrıl barış durumları da olmuş. Sevgiliniz kafasında bitirmiş olabilir o ilişkiyi, ilişki henüz devam ederken yani. Dolayısıyla dışarıdan 2 ay gibi görünen o boşluk onun mentalinde atıyorum 1 sene de olabilir. Dolayısıyla da sizi tanıyıp size aşık olması illa red flag olmayabilir (ama red flag olması da ihtimal dahilinde, onu siz daha iyi bilirsiniz çünkü bu kişiyi biz tanımıyoruz)

Ama...

Evlilik konusunu açması bence şu noktada bir red flag. Bu birine aşık olup birlikte vakit geçirmeye benzemiyor çünkü. Düşünülmesi gereken çok ciddi şeyler var. Aileler işin içine girecek, ortak yaşam alanı oluşacak, maddi manevi bir takım çalışması içine girip hayattaki hemen her şeye birlikte göğüs gereceksiniz, belki çocuk olacak vesaire.. Böyle kapsamlı bir maceraya atılacak kadar birbirinizi tanıyor musunuz ki? Sevgi aşk vardır tamam ama bu duygular uğrunda bulunmayı pratik etmediğiniz özverilerde bulunabilir misiniz birbirinize karşı? Hiç birlikte yaşamayı denediniz mi, birlikte tatile çıktınız mı, hastayken birbirinize baktınız mı, birlikte parasız kaldınız mı,bir şeylerin yasını birlikte tuttunuz mu?..Liste uzar gider. Elbette evlenmeden önce herrr şeyi yapma ihtimaliniz yok ama birlikte doldurduğunuz deneyim havuzunuz ne kadar derinse, evlendikten sonra onun içinde yüzmek daha kolay oluyor, öbür türlü bir avuç suda çırpınıp durursunuz balık gibi muhtemelen.

"Bana karşı her hareketi coşkulu" demişsiniz, oraya da takıldım biraz açıkçası. İlk zamanlarda coşku normaldir ama her harekeyin bu kadar yoğun şekilde coşkun olması+evlilik konusunu açması karışımı pek sağlıklı görünmüyor. Sakin, durgun zamanları da deneyimlemeden adım atmayın bence. Lovebombing olma olasılığı yüksek çünkü. Bir de, telefon karıştırmayın :( Anlıyorum insanın içini kemiriyor ama oradan asla sizi rahatlatacak bir şey çıkmaz, hatta kafanıza takacağınız bir sürü malzeme çıkar ki çıkmış. Kendi iç huzurunuz için ve karşı tarafın mahremiyeti için bir daha buna kalkışmayın bence.

Yine bence, erkekler de kadınlar da yaşadıkları aşkları unutmaz. Kadınlar bu konuda biraz daha farkındalıklı ve stratejik olduğu için, sağlıklı şekilde geride bırakmaya daha meyilliler sadece. Deneyimlediğim ve gördüğüm kadarıyla erkeklerde biraz daha garip işliyor o süreç. Sağlıklı bir şekilde kapanış yapıp, aşkını arkasında bırakan, zaman zaman güzel bir şekilde hatırlayan ama aklı karışmayan erkek sayısı daha az bence. Yani sizin sevgiliniz bu insanlardan biri değilse bile bu normal, onu demek istiyorum. Ama hayat sürekli değişiyor, insanlar da, özleri değişmese de yeni koşullara adapte oluyor. Sevgiliniz oraya takılıp kalmış demek değil bu illa, bunu bilemeyiz. Tek yolu, yeterince zaman geçirdikten sonra, sürecin içinde onun düşüncelerini dinlemek ve anlamak. Evlilik meselesine keskin bir şekilde hayır demek istemiyorsanız bile, biraz daha zamana ihtiyacınız olduğunu söyleyin bana kalırsa. O zamanda da karşı tarafı ölçüp tartmaya fırsatınız olur. Baktınız ki her şey yolunda, hareketlerinde bir değişiklik yok ve de geçmişini geçmişte bırakmış, bir adım atarsınız. Öteki türlü olursa da yolunuza bakarsınız. Şu an bir aksiyon almak zorunda değilsiniz, ilişkinin içindeki kendinizi ve onu inceleyin bence bir süre.

unuttum tabi
ama bu kişi 6 yıllık ilişkisini bitirdiğinden bu yana yalnızca 2 ay geçmiş. 2 ay yeterli değil sanki

insanlar yeni iliskisinde mutluysa eski iliskisini unutuyor, mutlu degillerse hatirlaniyor. ayrica yarim kalmis bir seyse de unutulmasi zor oluyor ama yasanip tükendiyse de daha kolay toparlaniyor insan.

o fotolara cok takilmam, oturup tek tek silmesi daha acinasi.
ama sen adam icin yarabandi olabilirsin.
bu evlenme nasil söylendi? ileride evleniriz gibi aslinda iliskiye olan bagliligi belirtmek ister sekilde mi yoksa hadi evlenelim artik gibi mi? ikincisi red flag, sakin evlenme hemen.

O resimler anı bence ondan silmemis olabilir

2-3 ay evlilik kararı için tamamen mantıksız. histerik ve çocukça geliyor bana. hele 6 yıllık ilişki sonrasında bu kadar hızlı olması daha da problem.

önceki ilişkisine karşı bir duygusu var mı ancak zamanla anlarsınız. varsa saçmalamalar başlar heyecan azaldıkça ilk yılın sonuna doğru. ilişki rayındaysa temkinli devam derim kişiyi tanımadığım için ama pek güven vermedi. narsist yaklaşımları var mı bir bakın. narsist kişi ilişki başlangıcına benzettim. YouTube da da dünya video var psikologlar tarafından yapılan, bu gözle bir araştırın. onlar da böyle yüksek başlar sonra işler büyük değişir.

Benim öyle bi vaktim olsa en az 4-5 gün gym'e gidip 3 saat antrenman yapardım, şu an öyle bi vaktim olmadığı için vakit yaratarak yapıyorum ama vaktim olsa daha süper olurdu.

Kaleci saçlı adam haftada iki gün akşamları yüzmeye gidiyorum, spora yazılmayı da düşünüyorum ama arda kalan vakit çok büyük. kimseyle konuşamadan yaşamak çok zorluyor.

Tek başınıza kaliteli vakit geçirmeyi sorun etmeyen biri misiniz yoksa sosyalleşmek ihtiyacı daha mı ağır basıyor?

Eğer ilkiyse, bir insan sizin elinizdeki miktardaki boş zamanla çok güzel vakit geçirebilir kendi kendine. Kendimden örnek vereyim, beş senelik yalnız yaşama tecrübem oldu üniversitede, şimdi de bir aydır falan tek başıma yaşamaya başladım, o kadar çok şey sığdırmışım ki bir ay deyince size az gelebilir ama ben üç beş ay geçmiş gibi hissediyorum mesela şu an.

Benim boş vaktim bu aralar size göre daha fazla, o yüzden öncelikle sabahları güzel yürüyüşler yapıyorum. Geçen sene ayağımdan ameliyat olduğum için kendimi yoracak tempoda ya da uzunlukta değil ama beni ayıltıyor, enerji veriyor. Yürürken sevdiğim ve çok güldüğüm podcastler dinliyorum, sokaktaki kedileri ve köpekleri besliyorum, onlar bile başlı başına çok iyi hissettiriyorlar. Sonra eve dönüp sade ama doyurucu bir kahvaltı ediyorum, dizi film takılıyorum. Her gün evimi topluyor ve ihtiyacına göre temizliyorum. Kitap okuyorum, gitar çalmayı öğreniyorum. Siz dilden örnek vermişsiniz mesela, motivasyonunuz varsa yeni bir dil öğrenmek çok geliştirici ve rehabilite edici, deneyebilirsiniz pekala.

Düzenli yürüyüş, sağlıklı beslenme zaten hayat kalitesini artırıyor, bu aralar alkolü ve şekeri de kestim, mis gibiyim valla.

Arkadaşlarım çok az ve programlarımız her zaman uymuyor, o yüzden akşamları sevdiğim bir kafeye gidip kitap okuyorum ya da bir şeyler izliyorum. Bazen sinemaya gidiyorum bazen açık mikrofon stand up etkinliklerine. Bütçem el veriyorsa konserlere gidiyorum. Bu ortamlarda yeni arkadaşlar edindiğim de oldu, siz de deneyebilirsiniz. İnsanlarla tanışmak eskisi kadar kolay değil ama nerede ne olacağı belli olmaz ve de evde oturmaktan kesinlikle çok daha iyi.

Günün sonunda tatlı bir yorgunluk geliyorsa o gün verimli geçmiş oluyor benim için. Yani özetle, size iyi gelen şeyleri içinde barındıran bir rutin yaratıp istikrar sağlamak konusunda da direnin. Birkaç gün tekrar edince ancak yer ediyor. Eğer bunlara rağmen kendinizi izole, yalnız ve mutsuz hissediyorsanız psikolojik destek almayı deneyebilirsiniz, bana çok iyi geliyor.

Ayrıca geçmiş olsun diyorum, zor bir koşuldan çıkarak yeni bir şehre taşınıp adapte olmaya çalışmak gerçekten sınayıcı bir süreç, ama burada da sadece işe gidip gelmekten ibaret olmayan bir hayat inşa ettiğinizde bu sıkıntılar büyük ölçüde dinecektir.

Aile Izmirde demişsiniz İzmirli misiniz? Denizli'nin insanı çok garip lisansta ilk orayı kazanmistim 1 sene zor durdum, ben de Izmirliyim ondan soruyorum. Çünkü bu kombinasyondan kaynaklı bir sıkıntı var gibi.

Bu arada dating applerde nadir de olsa sizin gibi olan ve sosyalleşmek, arkadaş edinmek isteyen insanlar mevcut, belki bunu deneyebilirsiniz karşı değilseniz. İlla romantik bir şey olmasına gerek yok.

E ticaret hocam. Hem zamanın nasıl geçtiğini anlamazsın hem de para kazanırsin.

İnternetten denizli trekking, dağcılık, yürüyüş vs yazıp çıkan gruplara bakıyosun. Gerekli kıyafet, çanta vs toplayıp haftasonu gezmeye gidin. O gruplarda zamanla arkadaş çevresi oluşur.

Evlen, cidden evlilik yalnızlığın ilacı. O size yapacak aktivite de bulur

abi saçmalamayın sakın bu sıkıntıyı çözmeden evlenmeyin.
insan önce kendi kendine mutlu olabilmeli, kendi kendine uğraşlar bulabilmeli.

buradaki öneriler beynime kan sıçrattırıyor bazen. canım sıkılıyor diyorsunuz evlen diyorlar. varoluşsal sancılar.. diyorsunuz çocuk yap diyorlar.

ya allah aşkına bir şeyin çözümünü bir canlıya yüklemeyin önce kendi kendinize çözün sonra ileride daha büyük sorunlara yol açar bu sorumluluk veya amaç yükleme işi.

tavsiyelere gelirsek; evet kurslar olabilir en azından ingilizce kurslarında daha modern insanlar olabilir. sesle ilgiliyseniz korolar olabilir, enstrüman kursları olabilir. balık olabilir, içerik üretmek veya online kurslardan bir şeyler öğrenmek olabilir. yazılım falan..

mesela ben şu sıralar mutfağa sardım normalde yemek yapan biri değilim artık denemeye başladım güzel de oluyor. kitaplara döndüm o baya ruhsal olarak tatmin ediyor.

video oyunları veya online oyunlar da vakit öldürmeye bire bir ama onu tavsiye etmiyorum ruhsal anlamda kötü hissettiriyor sonrasında.

evlenmeyin dedim ama bir kız arkadaş veya sevgilinin zararı olmaz diye düşünüyorum.
en azından sizdeki sorunlar çözülmese bile geri dönüşü kolay olur her iki taraf için de. ama evlenir de yalnızlık ihtiyacını gidermeye çalışırsanız belki öyle bir ilişki olacak ki sürekli dip dibe durmak değil kendinize kendi özel zamanları, özel alanları tanımanız gerekecek bir ilişki olacak. diğer türlüsü bayacak sizi. o zaman ne olacak boşanacak mısınız?

o yüzden dedim evlilik sakın diye, öyle deneme yanılmaya gelecek prosedürler değil bizim ülkemizde.

1917+1

ayrıca ilgili ve hassas olduğunuz alana göre 1-2 tane stk, kültür sanat etkinlikler, atölye vb. eklediniz mi yavaş yavaş çevreniz oluşur. izmirdeki çevrenizin denizlide networkü varsa sizinle tanıştırabilirler.

siz istedikten sonra muhakkak bir yolu bulunur. bu deprem, tayin vb. nedenlerle depresyonda olabilir misiniz? şayet öyleyse bu yazdığımız önerilerle ilgili adım atma motivasyonunuzun oluşması bir hayli zor. gerekli görüyorsanız bir uzmandan destek alabilirsiniz.

yok o kadar derin bir depresyonda olduğumu düşünmüyorum diyorsanızda şu self helping kitaplarını okumanızı çok öneririm;
iyi hissetmek
hayatı yeniden keşfedin
akış

ayrıca kendinizle güzel zaman geçirebilmeyi de öğrenmenmeniz gerekiyor. sevgili, eş ve benzeri elbette çok kıymetli ama kendinizle mutlu değilseniz, olamıyorsanız, yanınızdakini de mutsuz edersiniz.

Kurs vs soylenmistir zaten ama bos zamanlar sirf sosyallikle doldurulamaz diye tahmin ediyorum. Size kendinizi verebileceginiz projeler lazim. Ne yapabilirsiniz siz daha iyi bilirsiniz, agac isleri olur, elektronik olur.

Evlenmezsen 1 2 sene sonra yine gelir böyle başlık açarsın. Çevrendeki herkes evlenir sen kalırsın. Memurların çoğu mutlu bir evlilik peşindedir ki bu da normal. Senin çaren karşı cins. Aynı sıkıntıları ben çektim vaktinde. Evlendim Kafa rahat.
Adam yalnızlıktan patladım demiş "insan önce kendi kendine mutlu olabilmeli, kendi kendine uğraşlar bulabilmeli." Cevap bu. Tebrik ederim. Bide kan beynine sıçramış beyimizin. Adam yalnızım diyor alowwww.
Sen karşı cins bulmaya uğraş. App mi kullanırsın seminer mi eş dost tavsiyesi mi bilmem ama vaktinde boşa geçmemiş olur.

insanlarla nasıl muhabbet başlatılır, nasıl tanışılır gibi konularla ilgilenirseniz, çok hızlı bir şekilde arkadaş sayınızı arttırabilirsiniz, bu kadar boş zamana bir iki hobi mutlaka sığdırılır, dil kursu gibi düşün ama taa çocukluğundan falan içinde kalmış bir hobiyi yeniden canlandırman bile sana o konuyla ilgilenen insanlarla tanışmanı sağlar.

muhabbet açmayı çözdükten sonra senden kralı yok :)

Dil, spor, müzik hocam. Bunlardan sevdiğiniz ne varsa sıkı sıkı sarılın.

aktivite arkadaşlığı uygulamaları var, insanlarla buluşup beraber konsere falan gidiyorsunuz. onlara bakın isterseniz.

üniversite çevresinde dil, dans, müzik, tiyatro kursu ne varsa yazılın. arkadaş edinirsiniz.

evlenmek için en az bir kişi daha lazım, o iş pek olur gibi değil :)

Hocam selamlar. Denizli biraz küçük, sıkıcı imkanları az bir şehir. Ben sizin sorununuzun sosyallik olduğunu anlıyorum. Denizli’de bulunan etkinlikleri tarayıp sosyal bir çevre edinmeye bakın öncelikle. Zaten 1-2 çevre edindikten sonra ve karşı cinsle iletişime geçtikten sonra rahatlarsınız diye düşünüyorum.

Onun dışında Denizli’nin en iyi yanı Antalya, Muğla ve İzmir’e 3 saat olmasıdır. Sosyallik sonrası buralara giderek zaman geçirirsiniz.

para verip hizmet aldığınız bir yerin zaruri bir gereklilikten dolayı çözüm bulmasını beklemek en doğal hakkınız. o tarafa biraz bastırmanız daha mantıklı. hocalarla bu muhabbete girmezdim.

O nasıl terapiymiş yahu öyle. Bir kere gün saat belirledin diye ölene kadar öyle mi kalacakmış jxjsjsj

Artık mevcut saat uymuyor, başka saat belirleyelim deyince terapiyi bırakın mı diyor

Yüksek lisans saatleri, mevsimler, hava durumu, bir yılın 365 günden oluşması gibi kişinin kendi elinde olmayan konular hakkında, kendimizi ruhsal açıdan daha iyi hissetmek ve anlamak için gittiğimiz, üzerine para verdiğimiz ve profesyonel olarak hizmet aldığımız terapist esneklik gösteremiyorsa o terapistten aldığımız hizmeti birakmamiz gerekebilir.

@jül, öyle demiyor da boşluğum olmadığı için yapabileceğim bir şey yok falan diyor, öyle demiş olması gibi oluyor aslında.

Şimdi bunu bırak başkasına başla olsa her şeyi baştan anlatmak gerekecek, o yuzden de böyle çözüm üretmeye çalışıyorum.

3 senedir düzenli terapi alan biriyim, etrafımda da terapi alan çok insan var, psikoloji hakkında okur yazar çizerim araştırırım ama böyle bir terapist ilk kez duyuyorum.

Öncelikle hocalarınıza yalan söylemenize gerek yok, özelinizi açmanıza hiç gerek yok. İkinci olarak, terapistiniz saat ve gün değişikliğini nasıl bir yaklaşımla reddediyor? "Başka hiçbir boşluğum yok, seni de anlıyorum ama sadece bu gün ve bu saatte yapabiliriz" gibi mi açıklıyor kendisini, yoksa "Değişiklik yapamam, istersen buna uy, istemezsen başkasına git" gibi mi? Soruyorum çünkü gerçekten büyük bir saçmalık var ortada. İlk durum gibiyse, biraz anlaşılır olmakla birlikte, aktif bir danışan için uygun bir zaman dilimi yaratamayacak kadar meşgul olduğunu sanmıyorum hiçbir psikoloğun. En kötü senaryoda, zaman konusunda sizden daha esnek olan bir danışanıyla konuşup onun saatinde ve gününde sizi alır, değiş tokuş eder. İkinci durumsa zaten başka bir terapist aramaya başlayın.

Ayrıca "Şimdi kim baştan anlatacak?" tutumu yüzünden yanlış bir terapiste saplanıp kalmak terapinin asıl amacını yok eder, boşuna kürek çekersiniz.

Bir psikoloğun sizi tanıma süreci yeni bir arkadaşın ya da yeni bir flörtün sizi tanıma süreci gibi işlemiyor, bu kişiler bu işin uzmanı ve objektif, faydacı, işlevsel olmak durumundalar. Elbette sizi tanımaya çalışacakları birkaç seans geçireceksiniz ama baştan sona hayat hikayenizi anlatmanıza gerek yok destek görmek için.

Yaklaşık iki senedir görüştüğüm saygıdeğer psikoloğuma ilk seansımızda "En baştan başlamak çok zor geliyor şu an" dediğimde bana "Sondan başla o zaman, bir de böyle deneyelim" demişti mesela. Ve şu an onun sayesinde mutlu ve stabil bir hayatım var. Yeniliklere kapalı olmayın, demem o ki.

@stubborn: "Başka hiçbir boşluğum yok, seni de anlıyorum ama sadece bu gün ve bu saatte yapabiliriz" diyor.

Başlangıçta da boşluktan bağımsız olarak cok elzem bir durum olmadigi surece gün saat degistirmemeyi tercih ettigini belirtmisti. Gerekçesi de, aynı gün ve saatte olmasının kendine odaklanmakla ilgili faydalı olduğunu falan söylemişti diye hatırlıyorum.

@stubborn: bu 8 yıldır 4. terapistim, ilk defa bundan hayatıma dair makul bir verim aldım, bırakmak istemediğim kendisi değil bu emek aslında, diğerleri kelimenin tam anlamıyla coptu ve aldigim sey terapi degilmis diye dusundum oyle diyeyim.
Ama dediğiniz de doğru yani olmazsa yuksek lisansı bırakacak değilim ve gelme o zaman tavrı olursa zaten gidecek bir şey yok demektir. Ben çözüm bulmaya çalışıyorum.

Kendine odaklanma derken sizin kendinize odaklanmanız mı onun kendisine odaklanması mı?

Benim o gün o saate odaklanmam anlamında, onu belirtmişti.

Bıraksın allah aşkına, hayatınız zaten yoğun bir tempoda geçiyor, biyolojik saat mi bu haftanın aynı günü aynı saati olduğunda odağınız artacak?

Bir terapi sürecinde verim alıyorsanız eğer, terapist kadar, hatta terapistten ziyade sizin emeğiniz ve yatırımınız var. Siz iyi olmak istediğiniz için, hazır olduğunuz için ve açık olduğunuz için verim alıyorsunuz. Emin olun bu çizgide ilerleyip bir de iyi ve makul bir psikolog bulursanız bu süreçten de iyi bir terapi süreci olur sizin için.

Elbette son tahlilde sizin kararınız, ama şahsen ben yaşasaydım bu durumu, arkama bakmadan giderdim. Sonuçta ben bir hizmet alıyorum, karşılığında maddi manevi bir yatırım yapıyorum. Profesyonel olan tarafın benim değişen hayat koşullarıma uyumlanması gerek. Bu kadar temel ve basit bir şeyi yap(a)mıyorsa, güle güle.

dostum sen terapiste degil, terapist sana uyacak. valla uyuz oldum birak o terapisti.

sakin derslerini ihmal etme. bu terapist de seni bagimsiz, kendine deger veren biri yapacagina kendine bagimli yapmis.

"Insani dertlere gark eden terapist"

:)

@brkylmz +1

vermeyin şu dolandırıcılara para mara ya. psikolojinin p sinden haberi var mı acaba

Haftalık seanslarla terapi yapan bir terapistin düzenli danışanları varsa programda gerçekten boşluk olmayabiliyor.

Siz mecbur olduğunuzu, dersin saatinin değişmeyeceğini söyleyin belki birkaç ay programda boşluk olana kadar iptal edilenlerin yerinde haftalık değişen saatlerle devam edersiniz.

Dolandırıcılık değil bu. Sonuçta tek hastası siz değilsiniz. Ama konuşun, ne yapacağınızı bilmediğinizi söyleyin birlikte yol arayın.

Özellikle son birkaç yıldır kendimi her bakımdan zirvede hissediyorum. Daha da iyiye gidiyorum hatta.

Hiç değilim. Doğmamayı dilerdim.

istediğim hayatın %10'unu bile yaşamadım.

NowWeAreFree +1

doğmasam daha iyiydi.

dramaqueenlikten değil gerçekten tüm hayatımdan pişmanım...

İstenilen gibi bir hayat yaşamak pratikte çok olası görünmüyor çünkü isteklerin sonu yok ve hayat bunların da sadece birazına izin veriyor genelde.

Yine de, genele bakacak olursam, kendi hayatımı seviyorum ve kabulleniyorum. İstediğim gibi olmadı birçok şey, ama hayattan doyum almamı, iyi ve mutlu olmamı, hayatın istediğim gibi olması koşuluna bağlamadığım için, halimden memnunum.

Kaotik bir çocukluk, zor bir ergenlik ve birçok açıdan hırpalayıcı bir kariyer hayatı deneyimledim. Özel hayatım da genelde inişli çıkışlıydı, düzlük olan güzel kısımları ise maalesef pek sürmedi. Tüm bunların toplamına ve şu an üzerinde bulunduğum noktaya bakarsak, İstediğim hayatın belki yüzde kırkını ancak yaşadım. Ama çok daha fazla oranda mutlu oldum, keyif aldım, güldüm, paylaştım ve karşılık gördüm. Belki de ölçüt olarak buna bakmamız gerekiyordur.

evet. belli fırsatlarım oldu, çok şanslı olduğum yerler oldu ve bunların sürekliliğini sağlamak adına epey çabaladım. fırsatımın olmadığı ve talihsiz olduğum yerler oldu, üzüldüm ama dersimi alıp geçtim. kendime ait bir hayatı da yeni yeni inşa etmeye çalışıyorum inşallah güzel olur.

geçenlerde burada sorulmuştu yine o kadar zengin ailelerde doğan kişiler varken biz niye böyleyiz tarzı bir soruydu. sayısız farklı hayata sahip olurduk ama sürekli bir diğerini düşünmenin kendi mutluluğuma ket vurmak olarak düşünüyorum. her şey daha iyi olabilirdinin karşısında da kötü olma ihtimali var sonuç olarak :)

İkiye ayırmak istiyorum hayatımı.

Memnun olmadığım çok şey kaçırdığım ilk kısım. (2017'e kadar)
Memnun olduğum kendime göre dolu dolu yaşadığım ikinci kısım (2017'den sonrası)

Çok memnunum çünkü, iyisiyle kötüsüyle, kararlılıkla yaptığım seçimlere pişmanlık gözüyle bakmıyorum. Kimse hiçbir zaman doğruyu seçemez. Yanlışı seçmemek adına geri durmadım, hata yaptıysam da kendi hatam olduğu için benimsedim. Ders çıkardım, sonraki kararlarımı daha iyi aldım.

Bu yaklaşım bana şanslı olduğumu da hissettirdi çünkü yerinde karar aldıkça gelen özgüven, bir sonraki seçimde şansın yanınızda olmasını sağlıyor.

Mikro ölçekte istediğim her şeyi yaptım. Para biriktirip araba alıcam diye gitmek istediğim seyahate gitmemezlik etmedim. Öğrenim kredisinin son kuruşuyla alemlere aktım. Bir noktada yetmedi, baba parası yememek için okul zamanı gittim çalıştım, daha çok gezdim daha çok yedim içtim.
Okulda istediğim bölümü seçtim, istediğim işe girdim, istemediğim işten 2 ayda ayrıldım.

Kimse bu hayatta istediği her şeyi yapamaz, sahil olamaz. Olay nereden baktığınla ilgili, kendi hayatının iplerini ne kadar eline aldığınla ilgili. Sonuçlardan memnun olup olmamayı seçmek de kendinle ilgili.

Bu soruya memnun değilim diyen insan yarın sabah kalktığında ömrünün geri kalanında yaptığı şeyleri yapmaya devam ederse mutsuz olacak. Bunu kendimde her fark ettiğimde bişeyleri farklı yapmaya çalıştığım için, hepsini beceremesem de, gayet memnunum.

Tek derdim egitim konusunu halledemedim bu yuzden onum cok kapandi

Lise den sonra okuyamadim

Egitimi fulleseydim herseyi secme sansim olurdu misal ulke, meslek, aile, arkadas, ev sahibi olma vs

O yuzden cok mutlu oldugum soylenemez

Ama bazi konularda herkesin yasamadigi hayati yasadim

Gece hayatini dibine kdr yasadim eskiden senelerce ve yurtdisinda azittim hunharca yasamadigim tecrube yoktur

Son 5 senedir cok mutlu degilim sadece

Yüzde 80 memnunum diyeyim. Bir beş sene erken doğup euro 2 3 TL iken çoktan kendi paramı kazanmaya başlamış olmayı ve daha çok gezebilmeyi isterdim. Bir de oğluşlarım doğmadan önce Vietnam, Peru, Hindistan, Kamboçya, Nepal buralara gitseydik keşke. Bok varmış gibi en çok Avrupa'yı gezmişiz oralara şimdi de giderdik. Asya'ya çocukla gitmek zor. Angkor wat tapınağını santim santim yalarlar var ya ne hastalık varsa kaparız. Paris e çocukla gitmek kolay ama sıkıyorsa çık macchu picchu nun merdivenlerini.

Ben de degilim. Hic ileride sunu yapsam diye bir hayalim olmadi. Simdi de keske sunu yapsaydim dedigim bir sey yok. Hayattan da gram zevk almiyorum. Hic dogmamis olmayi isterdim.

memnunum. sifirdan su ana kadar iyi geldim. green card'i aldigim an olay bitmistir ama su anda hala tam kalici gocemedim amerika'ya.

35 yasinda gocmenlik isini halletmis, finansal bagimsizligini kazanma yolunda onemli adimlar atmis biri olarak gormek istiyorum kendimi. 2 yil daha var, bakalim.

40 yasinda da emekli olup kitaplarimi yazmaya baslarsam tadindan yenmez. bu da amerika'da kalabilmeme bagli. ondan sonra da 80'e kadar yasarsak yeter. bakalim, hayirlisi.

ilk 35 sene iyiydi ama sonra çok bozdu. hiç iyiye de gitmiyor, du bakalım bir yerde toparlarız herhalde.

Seçeneklerden biri dogmamaksa onu secerdim tabii deeee ;) yaşadığım hayat kendi beklemtilerim oranında mük

Çocukken ileriye dair kafamda canlanan ne varsa sahip oldum. Porsche bunlardan biri diildi tabiyy;))

Nazım hikmetin bir şiiri vardı, fevkalade memnunum dünyaya geldiğime isminde. Benimkisi öyle.

biz istediklerimizi yapabildikçe ülke istediğimiz noktadan gittikçe uzaklaşıyor. kesmiyor bu haliyle azizim kesmiyor...

Ilk 25 sene biraz savruldum ama sonradan ana hatlariyla yoluna girdi. Yalnız ben nedense hep Amerika'da okurum gibi bi dusunceye sahipmisim nedense içten içe cocukken, amerikada okumadim tabi ki ama sanki okumam lazimmis da olmamis gibi geliyor halen. Halbuki dogdugun buyudugun hayata bak amerikada okumak ne alaka. Neyse oğlum okur belki ilerde. Gerci cok uzak yavrum ne isin var orda :(

Yapabileceklerimi geç yapmak biraz olumsuz etkiledi ama olumlu tarafları da olmadı değil. Ailem sayesinde güzel bir hayatım oldu.

Esas problemim ilişkilerde oldu. Keşke dediğim bölüm burası sadece. Bir de yaz ayaları çok verimsiz idi benim için.

Hayata A Haber tadında bakıyormuş gibi görünmek istemem ama açıkçası bilimsel olarak, entropi gereği, her şey boka sarmakla yükümlüdür fakat insanlık tarihi bunun tam tersi gibi geliyor bana, çok değil geçen yüzyılın içinde insanlar yıllarca süren 2 büyük savaş ve daha lokal savaşlar gördü binlerce insan öldü binlerce insan sakat kaldı binlerce insan yerinden yurdundan edildi binlerce insan çocuğunu annesini babasını kardeşini eşini kaybetti, gaz odalarında insanlar boğuldu fırınlarda insanlar yakıldı. Günümüzde hala suya erişimi olmayan bir bidon temiz su için kilometrelerce yol giden çocuklar var ayağına kıymık batınca antibiyotik bulamadığı için ölen insanlar var, birkaç gün önce burnumuzun yaşanan savaşta muhtemelen zorla askere alınıp savaş alanına gönderilmiş bir askeri gösterdiler esir alınmamak için el bombasının pimini çekip kafasına dayayıp kendini patlatıyordu, bu adam muhtemelen 3-4 sene önce aynı günün sabahında ailesiyle kahvaltı yapıyordu, ben ne zaman karamsarlığa düşsem bunları düşünürüm halime şükrederim, diğer tüm şeyler bana ufak tefek şımarıklar gibi geliyor neticede elim tutuyor ayağım tutuyor sağlığım yerinde, sahip olduklarım var sahip olmadıklarım ve olamayacaklarım var ama bunlarla moralimi bozmam sahip olduklarımla mutlu olurum sahip olma potansiyelim olan diğer şeyler için çalışırım, olursa olur olmaz yapacak bir şey yaşadığım sürece hiçbir şeyden umudumu yitirmem, her sorun bir şekilde çözülür.

Hele şu günler bi geçsin düzelecez.

bana böyle sorular sormayın!

hiç değilim. ortam ve iyi arkadaşlar bulamadığım için. anhedoni yaşıyorum.

Paketli yiyecekler kullanmayın, rafine şeker azaltacaklar diye basıyorlar katkı maddelerini. Canınız tatlı çektiğinde evde kendiniz yapın şekersiz.

Meyve şekerinin rafine şekerden daha faydalı olduğu gibi yerleşik bir düşünce var, halbuki rafine şeker dediğin şeker bildiğin glikoz, glikozu vücut insülin aracılığıyla kaslarda ve bazal metabolizmada enerji kaynağı olarak kullanır; meyve şekeri fruktoz ise insülini uyarmaz doğrudan karaciğere gider ve yağa dönüşür, bu durumda direkt yağa dönüşen bir şeker kaynağı mı sistem için daha faydalı yoksa kaslarda beyinde sinir sisteminde ve organlarda enerji kaynağı olarak kullanılan bir kaynak mı daha faydalıdır düşünmek lazım, bu Züber gibi ürünler bu algıyı daha da körüklüyor ama doğru değil bu.

kötü.

Ben basta seviyordum ama hurma cok sekerli geliyor. Waspco’nun barlarina cok sardim. Hurma olamdigi icin o baskin seker tadi da yok, guzel yani.

Zuber’de bir tek kakaolu fistik ezmesine asigim. Evde illaki bulunduruyorum. Tatli ihtiyacima yetiyor valla.

Züber'den sanırım nohut cipslerinden yemiştim kardeşim önermişti. Benzer marka olarak Fellas var onlardan da yiyorum. Bence tadı fena değil.

Ben bonbonlarını çok beğeniyorum. Tatlı krizlerine de iyi geliyor ama sağlıklı mı bilemem.

Ben etinin lifaliflerini yiyorum bu ara, içindekiler kısmına baktm bu işin uzmanı değilim ama zararlı bir şey yok gibiydi. Kuru incirli olanın tadını beğendim baya.

Bi ara alıyordum züber, kimileri gayet güzelken kimileri hiç hoşuma gitmiyordu. Genelde pestil tarzı ürünleri X meyve/sebzeyi hurmalı pestil yaptık gibi. Katkı durumunu bilmiyorum.

Lifalif'in yulaf bar/toplarından alıyorum epeydir. Aslında direkt hurma yeseniz daha iyi gibi kan şekerine pek etki etmediği söyleniyor.

Zamanında Lokma hi protein çok alıyordum, fiyat/performans iyiydi. Bi' ara baktığımda şeker oranı yüksek gelmişti bana yanlış hatırlamıyorsam, çok şaşırmıştım. Kontrol ettim şimdi, şu şekilde yazıyor;

Enerji (kcal): 356.0
Enerji (kJ): 1490.0
Yağ (g): 6.7
Doymuş yağ (g): 1.3
Karbonhidrat (g): 59.0
Şeker (g): 45.0
Lif (g): 16.0
Protein (g): 7.1
Tuz (g): 0.63
gene de yanlış yönlendirmeyeyim, bilen biri aydınlatsın bizi.

Noutos fena değil arada gideri var.

Genel olarak da zamanında gittiğim diyetisyen Lifalif önermişti, onu da arada alır, yerim.

birkaç kez denedim.

sıkıştırılmış toprak yemiş gibi hissediyorum. sevmedim.

fellas, tek geçerim. züber bayağı kötüydü

Delly tavsiye ederim. Züber ve benzerleri gibi hurmadan yapılıyor ama dışı şekersiz çikolata kaplı. Çikolata nedeniyle yavan değil diğerleri gibi.

Mümkün olduğunca paketli gıdalardan uzak durulmalı. Onun yerine badem, kuru üzüm (özellikle Adıyaman Besnisi), ceviz ve hurma ile destekleyebilirsiniz.

Spesifik bir kanal açman dikkat çekmek için her zaman daha islevseldir.

@Yourcousinmarvinberry

hocam spesifik kanalda hadi 40 video attım 41 yi nasıl bulacagım bilmiyorum

izlenmezsiniz. ayrıca bu biraz herbokologluğa kaçıyor, itici de duruyor.

mesela felsefe, dinler tarihi hakkında dinlediğim birisi yemek videosu çekse ne alaka derim ve izlemem.
aynı şekilde yemek tariflerini izlediğim birisinin siyaset hakkındaki görüşleri umrumda olmaz.
bu dediğinizin olması için size gerçekten "hayran" olan insanların olması lazım ki "aa x spor yapıyor izliyeyim", "x şu dizi hakkında ne söylemiş yav" desinler. bunun için de sizi ve hayatınızı gerçekten merak etmeleri lazım.

aslında böyle konsepti olan var ama sayıları çok az ve zaten belli bir takipçi sayısına ulaştıktan sonra yapıyorlar.

özetle yapıp tutunabilmeniz için önce belli bir üne kavuşmanız lazım. ondan sonra kafanıza göre takılabilirsiniz, ama yine 3-5 konu etrafında. çok değil.

ortaya karışık videolar atan bir kanala asla abone olmam

Yputube algoritması zaten videolarınızı öne çıkarmaz

Tanımadığım bir insanın ilgi alanlarını dinlemek ilgimi çekmez, kendi ilgi alanımla ilgili şeyler dinlemek isterim.

Candide +1

Hayatınız merak unsuruysa ancak o zaman izlenir farklı içeriklere sahip kanalınız. Böyle bir hayatım var derseniz deneyin :)

Ben şahsen bir konuda fikirlerini ve deneyimlerini beğendiğim, ilgi çekici bulduğum birilerinin hayatın diğer kulvarlarında neler yaptığını bilmeyi isterim çünkü insanları genel olarak merak ediyorum ve sıkılana ya da mesela kırmızı çizgim diyebileceğim bir konuda çok zıt ve üstelik temelsiz bir görüşle karşılaşana dek de takip ediyorum ama sonuçta bana değil çoğunluğa hitap edeceksiniz.

O yüzden bir konu seçin, onun üzerinden yürüyüp sadık bir kitle oluşturun, sonra deneysel takılırsınız dilerseniz ve kim ne kadar takip ediyor umursuyor o zaman görebilirsiniz. Ama önce kitle oluşturmanız lazım, onun için de bir konuya kanalize olmanız lazım.

ilk iki paragrafi okurken uzaklara daldim, kendimden geçtim, "adam bildigin paradisodaymis" dedim...

Soruna cevap: Tas yerinde agirdir ve konfor paradan önce gelir. Teklifi geri çevir.

Fazla rahatlık belirli bir yaş ve tecrübeden sonra maalesef sizi sadece köreltir ve geride bıraktırır. Hayat önde gidenlerle ilerliyor, teklifi değerlendirin. İşler umduğunuz gibi gitmezse de başka bir sürü opsiyon var.

Arada görüyorum böyle yeni iş, maaş, işsizlik vs soruların altında kötümserlik basanları. Gerçekçilik başka kötümserlik başka. Ben ilkinden yanayım, bence siz de olun.

Hayat buradaki insanların ve kafanızdaki tilkilerin sandığı kadar küçük değil. Herkes için de aynı işlemiyor. Sizin hayatınız, sizin parametreleriniz.

sorum aslında teklifi kabul etmek etmemekten ziyade bu şartlar altında maaş olarak % kaç fazlasını istememin mantıklı olduğu. dediğim gibi 2025 maaşından bahsediyoruz ama.

tuik %45 diyorda hissedilen o degil tabiiki. sirket degistirecegin icin riske giriyorsun ve maas yukseltmenin en iyi yolu ziplamak zaten.

ben olsam %50-60 (enflasyon ayarlamasi) + %25 (ziplama) = %75-85 civari fazla maas icin tirmalarim.

bu şartlarda ben iş değiştirmem, özellikle outsource çalışmam, proje bazlı proje bitince bağlı olduğunuz şirket sizi başka projeye verebilir, asıl çalıştığınız şirketin hiç bir yan hakkından yararlanamazsınız vs.. ben olsam ocakta mevcut şirketimin yapacağı zammı görüp onun üstüne %30 veren yeni bir yer bakmak.

outsource çalışılmaz.

Ekmek ye. Ama lokmaları büyük büyük yut.

Biraz önce güçlü güçlü yutkundum, gitti gibi ya da en azından bir kısmı gitti. Baktım öyle devam ediyor, birazdan yerim ekmek teşekkürler

Ekmek ye

Gitti sanırım sonunda. Hafif bir sızı var ama o da onu çıkarmaya çalışırkenki öksürüklerden falan kaldı herhalde. Önceki gibi bir şey hissetmiyorum, sağolun

Yapmayın. Özel hayatın ihlali bu. Lamı cimi olan, oturup tartışmamız gereken bir şey değil. Y a p m a y ı n.

Etik degil belki ama Bak bence, sorarak edinemeyecegin bir çok deneyimi kısa surede edinerek. Kiz arkadasini daha iyi tanirsin.

Yapma. Şüphe zehirli bir his. Aldatildigini dusunuyorsan şayet zaten karşına çıkar.
Sevgilim böyle bir şey yapsa kendimi çok rahatsız güveni zedelenmiş hissederdim.

Yap ]:->

baksan da bişey çıkmaz bununla manzara kedi çocuk bişeyler çekmiştir, heyecan verecek bişey varsa o zaten telefonla çekilmiştir.

Burada olayı tersine çevirip bir şey diyeceğim, hafıza kartını satma veya illa satacaksan düzgün bir yazılımla tam wipe yap. Üstüne 3-5 kere veri yazıp silsin. Çünkü senin yapmayı planladığın şeyi alan kişi de yapabilir.

"kadınlardan ise eğer böyle bi şey başlarına gelseydi tepkilerini alırım"

Valla çok hoşumuza gider bu hareket gibi cevaplar mı bekliyorsun

Ben bişey çıkmayacağını düşünmüyorum, profesyonel makinesi olan illa bir seks kasedi çekmiştir. Bak belki kıyas yaparsın.

kadından cevap vereyim. yerinde olsam ben bakardım valla ne yalan söyleyeyim. o yüzden bakma diyemiyorum.

Bak

Yapma çok ayıp. Sana güvenip vermiş ne gerek var?

Ayrıca prof makineden seni tatmim edecek bir malzeme çıkması çok düşük ihtimal. Aynı manzaranın 100 farklı açı ve enstantane ile çekilmiş versiyonlarını bulup geri getirdiğine pişman olursun.

Ben dayanamaz bakardım ne yalan söyleyeyim.

Bakıp bir şey bulamazsan ne olur?
Bakıp bir şey bulursan ne olur?

Kadın erkek farketmez, bu güveni kötüye kullanmak. Bana yapıldığını öğrensem o insanı silerim, arkanı döndüğünde neler karıştıracağını bilemezsin sonuçta.

yapmaaa

stalk bu degil ya, asiri fazla caba var isin icinde. merak veya kiskanclik degil boyle baska bir sey var bu hareketin altinda kontrolculuk veya güvensizlik gibi.
7. ayda boyleysen sonrasinda kendine de iliskine de zarar verirsin muhtemelen. krndi sınırını aşma derim

ulan ben manitamin mailine baktim diye utancimdan mahvolmustum

valla telefonu sifresiz unutmus acip bakayim mi'dan cok daha agir cunku isin icinde ugras var. planlayarak adam oldurmek gibi yani anlik bir sinirle degil.

bu fikir senin aklina geldi ve sen burada ahlaksizligi yayarak sorumluluktan kurtulmaya calisiyorsun.

ben sadece aldatildigima dair ciddi bir suphem varsa yapardim bunu. onun disinda kiz arkadasimin guvenini kotuye kullanmis olurum. zaten fotograf makinesi ile en en fazla kendi ciplak veya mustehcen fotosunu cekmistir. buyuk ihtimalle bir sey cikmayacak ve sen vicdan azabi kazanacaksin.

Kadınlar olarak böyle gizli işler bizi errkeğimize daha çok bağlar. Öğrenirsek de kendisine, bizi hep izleyen birinin olduğu ve hizada tutacağının mesajını verdiği için teşekkür ederiz.

Nasıl cevaplar almayı beklediniz bu soru ile cidden çok merak ettim

Bildiğim kadarıyla kameralardaki SD karttan silinen şeyler geri getirilemiyor.

Ayrıca self nude veya ev pornosu çekmiş olsa dahi bunu telefonuyla yapardı. Kamerasını sana verdiğine göre demek ki onunla bişi yapmamış.

Bacılarım erkekler bizim profesyonel fotoğraf makinesi ile çektiğimiz s.k fotolarını falan her şeyi öğrendi yandık. Bundan sonra gün yüzü yok bize.

Hocam özgüven için ders mers al bir şey yap. Hayatı kendine zindan etme.

bu soru sadece bana korkunç gelmiş olamaz değil mi? bu nasıl bir sapkınlık?

Bence yapma cunku etik konusunun yaninda gorduklerin bosu bosuna seni rahatsiz da edebilir.Kafani bulandirma hic

yap gitsin, içinde kalmasın. belki sonradan öğrenip çok uzulecegin bir şeyi öğrenmiş olursun.

üzülen sen olursun ve ilişkiniz zarar görür. yapma.
yaptın diyelim ki, sakın söyleme.

velev ki yaptın ve eski sevgilisi ile olan fotoğraflarını buldun. x kafede, y yerinde tatilde, z kişilerle birlikte falan normal fotoğraflar olsun bunlar, özel değil yani. yine de o kişiyi merak edecek, eski defterleri kurcalayacak x kafeye gidince ya da z kişileri görünce farkında olarak ya da olmayarak laf edeceksin.

Bakma. Sevgiline bu şekilde silinen fotoğrafların bir kısmının geri yüklenebileceğini söyle. Tamamen silmesi için yapması gereken bir şey varsa yapsın.

Aerosol kullanmıyorum, çok yoğun çünkü.
Koku difüzörü aldım, ona esans damlatıp kullanıyorum. Homemade markasınınkiler güzel.

Doğal veya doğala en yakın esansiyel yağları sıcak suya damlatıp altına konulan 1 adet mum ile birkaç saat odayı güzel kokutmak mümkün. Yapay kimyasal kullanmamaya çalışıyorum.

Yalnız doğal esansiyel yağları alırken veya kullanırken dikkat etmek lazım, çok sevdiğim kokular enerjimi sömürdü bir defasında, misafirlikteydim benim sevdiğim kokuyu koydular ve hep birlikte karşılıklı deliler gibi esnedik. İhtiyaç neyse ona göre koku/yağ almak lazım.

acilmis paket hacisakir sabun. her yeri cok güzel kokutuyor ve sabundan daha güzel, temiz ve dogal bir koku yok bence.

Beyaz sabun rendeliyorum. Hem daha kalıcı hem daha ekonomik ve tertemiz kokuyor.

Yerleri tampa beyaz ile siliyorum. Beyaz sabun sever yerleri yalar öyle diyeyim

Ciddi cevap bu arada. Mükemmel bir şey

@kisa güzel bir ürünmüş hocam böyle birşeyden haberim yoktu iyi oldu

Hastaları çok bunun. Ayrı bir tarikat gibi

Chakra sof linen. Müthiş kokuyor, sprey formunda

Aktardan aldığım tütsü. Evim başka koku görmedi.

Teşekkür ederim ilgine ama ben kadınım ve kimseyi düşürme derdim yok :) üniversiteden beri gitmeyi istiyordum böyle bir atölyeye, uzun zamandır ilk kez boş zamanım var, değerlendirmek istedim

Dönmez. Depresyon bahane.
Depresyonda olan kişi, depresyonda olduğunu GENELLİKLE bilmez.

depresyon öyle bir süreç ki şiddeti değişse de dalgalı halde bazen yıllar sürebiliyor, kişinin sağlıklı düşünebilme ve hissedebilme becerilerini ciddi anlamda farklı tonlara dönüştürüyor. zaten iyileşmek kavramı da psikolojik haller için uygun bir kelime seçimi değil bana göre çünkü bu gibi durumlarda iyileşme anlık olmuyor, uzun süren bir dönemi kapsıyor. belki senin tabirinle iyileştiğinde ayrılığı da iyileşmesinin bir parçası olarak görecek, ilişkinin onu depresyona sevk ettiğine veya o ilişki yüzünden hastalandığına inanacak ve eskiye dönmek istemeyecek. sözün özü, geri dönecek beklentisiyle kendini bir bekleme sürecine sokmamak en doğrusu.

Çocuk dolayısıyla demiştin?

@abuzer
Ben üzülmemek ve unutabilmek için kendimi ondan bu düşünceyle soğutmaya çalışıyorum, ayrılırken çocuk yüzünden ayrılmadık.
Çocuk meselesini düşünüp duruyorum, dönse de yine ayrılacağız diye düşünmeye çalışıyorum ama işe yaramıyor, canım çok yanıyor:( insan bazen mantıksız olduğunu bilse de kalbine söz geçiremiyor:(

inceldigi yerden kopmus bosver.
cocuk istiyorsa sana da dönmez cünkü cocuk isteyen biri icin cocuk istemeyen biri sadece zaman kaybi.
senin de zamanin dolmus bosver.

Doğru insanlarsanız birbiriniz için, zaman ve koşullar da doğrulaştığında neden olmasın? Büyük konuşmak lüzumsuz. Hayat götürdüklerini geri getirebiliyor, hem de bazen daha iyi şekillerde getirebilmek için götürüyor..bireysel iyileşmelere odaklanıp gerisini zamana bırakın. Olur belki. Olmazsa, daha iyisi olacağı içindir.

Depresyonda olan insan ilişkisini bile isteye bitiriyorsa, aşkından ölse bile o ilişkinin kendine destek değil yük olduğunu düşünüyordur. Depresyondaki bir insanın yük haline geldiği için beraber olmayacak bir insana olan bakışı bozulacaktır, haliyle düzelse bile sonrasında o bakış muhtemelen düzelmez.

Birinin depresyonda olması sizden ayrılmasının "sebebi" olamaz ki. Tekrar nasıl güveneceksiniz?

Kişi depresyondayken kendine yük olarak gördüğü, kafasını çok meşgul eden, belirsizlik barındıran şeylerden uzaklaşır. İlişkinizin düzgün yürüdüğü birinin bunu yapmamasını beklersiniz.

Ayrılması belki de doğru karardır, bundan bahsetmiyorum. Bu kişi kötü biridir demiyorum. Ancak doğru sebeplerle bırakması gerektiğini hissedip gittiyse ve siz yokken depresyondan çıktıysa onun için işler yolunda demektir, dönüp arkasına bakmaz.

Ancak doğru olmayan sebeplerle, işleri daha fazla eline yüzüne bulaştırarak ayrılık kararı alıp gittiyse ve bundan pişman olduysa bu da zaten dengesiz bir davranış olur ve muhtemelen yine ayrılırsınız.

Bitip tekrar başlayan ve sağlıklı ilerleyebilen ilişkiler genelde ya taşınma, iş, ailevi problemler gibi belli sebeplerle bitiyor ya da ayrılıkla neredeyse eş zamanlı doğan pişmanlıkla sıcağı sıcağına geri adım atılarak hiç ayrılınmamış gibi devam ediyor. Sizin senaryonuz bunlardan daha farklı. Bu kişi sizden ayrılmış ve kendi hayatına bakmış, sizse hayatında ben varken aşamadığı sıkıntısını benden ayrıldıktan sonra aşar ve işleri yoluna koyarsa tekrar bana döner mi diye bekliyorsunuz. Bu beklentideki çelişkiyi görebiliyor musunuz? Lütfen kendinize bunu yapmayın, bitmiş bir şeyin ardından böylece beklemek sadece kendi geleceğinize zarar.

Başlığa güldüm, işe ihtiyacın var mı yok mu onu anlaman lazım önce.

Gerçekten haklı bir isyan. Aldığım para hiçbir şeye yetmiyor, eksiye girmeye devam ediyorum. Herkes için durum böyle. Geçinmeye yetecek paraları alanlar muhtemelen yurtdışına çalışıyor. Çevremde 70-80 yani geçinmeye yetecek parayı alan yok.

Bruce: ise ihtiyacim var hem de cok ama ihtiyacim var diye de bunlara tamam mi demeliyiz? Galiba sen de bu tur bir isverensin.

Size bir iş için 27bin tl teklif ediliyorsa, o işi yapabilecek rasgele sokaktan bile çevrilebilecek milyon tane insan vardır.

Asgari ücreti şaka olarak niteleme vs. Bunlar biraz nahoş bir bakış açısı.

Bunu durumu idrak etmeniz için söylüyorum. Küçümsemek için değil. Çünkü bazı şeyleri objektif bir şekilde, kendinize samimi olarak kafanızda oturturanız muhtemelen hem iş bulma süreciniz hem de çoğu iş verene makul gelmeyen beklentileriniz daha makul seviyelere inecektir.

Ben olsam, bana en uygun işi kabul edip yükselmenin ve kendime birşeyler katmanın çabasına girerdim.

@Kittie, mülakata girdiğin şirketleri ve pozisyonları yaz, piyasadaki maaş aralıklarını söyleyeyim. Sonra yetkinliklerin üzerine konuşur, overqualified kaldığına karar verirsek daha üst pozisyon-şirketlere başvurman üzerinden plan yaparız.

Ya da bu adımların birinde takılırız, sonrası için @saturn'ün cevabına yönlendiririm seni.

Biliyordum cevaplarin bu sekilde olacagini ama dusundugunuz gibi degil. Rastgele milyonlar falan... neyse evet ya ben niteliksiz olup kendini dahi sanan biriyim :(

Döngü kabaca şu: küresel ekonomik şartlar>bölgesel ekonomik şartlar>sektörel ekonomik şartlar> ikamet ettiğiniz şehirdeki sektorel ve bundan bağımsız (kira vb temel geçim masraflari) şartlar...

Buna göre herhangi bir pozisyon için bir piyasa fiyatı oluşuyor.

Şimdi sizin söylediklerinizin adresi işveren ya da sektör değil. Öyle sunuluyorsa (maalesef) ya kabul et ya terket durumunu oluşturan bir sistem var.

En mantıklısı maaşın artma ihtimali yüksek bir yerde çalışmak. Belki isyeri ortamının daha kurumsal daha huzurlu olanı. Kötünün daha az kötüsü.

Ötesine çözüm bulursanız lütfen buradan duyurun, ben de gidip o çözümü uygulayacağım.

maaşlı bir çalışan olarak mevcut halime gelene kadar saçma sapan çok işte çalıştım, düşük maaşlara çalıştım, hayatı sorgulayacak hale geldim, lan dedim ya ben beceriksizim ya da çok şanssızım.

neyse ki şanssızmışım, bir yerde şansım döndü sonunda.

piyasada durgunluk var, yurtdışı ile iş yapmayan adam zaten zorda yalnız her zaman işi gerçekten bilen adam aranıyor.

asgari ücret zaten çok düşük kaldı, kendisini buna endeksleyen çoğu şirket zam yapmadı, haliyle size teklif edilen maaş 8 ay öncesinin maaşı olmalıydı en az.

bence bakışın salt maaş olmasın, çok kurumsal bir yer olmasın ama potansiyeli olsun. çok kurumsal bir yerde gelebileceğin yer belli. ya da böyle ucuz işgücüne dayanan şirketler, insan kendisini güvende hissedemez.

Çok haklısın. Dengeler iyice şaştı. Ümit kaybetmeden denemeye devam. Kabul edebileceğin minimum şartları bulunca girip daha iyi şartlarda iş bulana kadar iş bakmaya devam edeceksin. Başka alternatifin olsa yapardın zaten.

Geçmiş olsun, umarım iyi gelişmeler olur.

"Size bir iş için 27bin tl teklif ediliyorsa, o işi yapabilecek rasgele sokaktan bile çevrilebilecek milyon tane insan vardır"

daha saçma bir şey duyduğumu sanmıyorum. gayet yabancı dil ve eğitim gerektiren işlere komik paralar teklif ediliyor. ülkede hiçbir denetim olmadığı için patronlar fiyatları düşürdükçe düşürüyor, nasılsa ihtiyacı olan biri gelir işi alır diye düşünüyorlar çünkü insanlar arasında hastası olan borcu olan çok var. patronlar hamuduyla götürürken kalifiye elemana asgari ücret veriyor kuşa yem atar gibi. her zaman derim, bu ülkede işsizlik sorunı yok, aç gözlü patron sorunu var. üç kuruşa üç kişinin yapması gereken işi bir kişiye yükleyerek denetimsiz iş yapıyorlar. 100 milyonluk ülkede 500 bin mühendise de, 500 bin muhasebeciye de ihtiyaç var. ama patronlar ahlaksız olduğu için bunca işi 100 bin kişiye yığıp işsiz kalanları da iş beğenmemekle suçluyorlar.

z kuşağını çok gömüyorlar ama evde oturmayı seçen insanlar sonuna kadar haklılar. o yüzden sen haklısın kardeşim. devlet başa geçmedikçe bu kuzgunları leşlerden kaldıramayacağız.

Mesleğiniz nedir hocam ?

Çok iş arayan var ve bunu biliyorlar. Kimi sömürebiliriz diye bakıyorlar. Yaşamaya yetmeyen bir gelirle çalışmamak da mantıklı. Kendini geliştirmeye harca vaktini. Gerekirse bir ticaret öğren falan..

Bu isverenlerin...

Vallaha kittie pek seçenek yok :/ ya bir is kabul edip o sıra yenisine bakacaksin ya da belki bir kariyer değişikliği. Yoksa şu an mevcut durumda ülkede sömürü var, karin tokluğuna çalıştırma var.

iş işteyken bulunur.
maaş hariç diğer şartlarını beğendiğiniz bir iş teklifini kabul edin.
sonra çalışırken tekrar iş ararsınız.

benim anlamadıgım şu: geçinemeyeceğini düşündüğün için maaşı beğenmiyorsun ama şu an çalışmıyorsun. peki çalışmadan nasıl geçiniyorsun?
eğer çalışmadan geçinecek kadar ek gelirin varsa bruce'ın cevabına geliyor olay. işe ihtiyacın olmayabilir.
eğer işe maddi olarak ihtiyacın varsa en optimum olan işi seçmelisin. çalışırken terfi alarak veya iş değiştirerek gelirini artırmayı denemelisin.
eğer işe maddi değil başka sebeplerle ihtiyacın varsa ona en uygun işi seçmelisin.
veya çalışmamaya devam etmelisin.

Abelardo: eriyen bir birikimim var. Ama olay bu duzenin degismemesi. Her gecen gun ulke hepten somuruye gidiyor. Emegimi yedirmekten biktim. Ic dokme duyurusu bu biraz da.

@kittie anlıyorum, emeğin değeri hiç olmaması gerektiği kadar düşük maalesef. ben şöyle düşünüyorum, bu yalnızca özel sektör için geçerli. kamuda emek çok kıymetli, hatta hiç emek vermediği halde hem maaş hem statü olarak çok iyi durumda olan kamu çalışanları var. patronlar zaten emek sömürüsünden ve paradan para kazanıyor. tüm ülkenin yükü özel sektör çalışanlarına yüklenmiş durumda. herkes kendisini bir şekilde bu çıkmazdan çıkarmanın yolunu bulmalı. aksi halde özel sektör çalışanlarının birlik olup herhangi bir şekilde bunun değişmesi için baskı yapabileceklerini sanmıyorum.

Bu iş arz talep meselesi. O işi daha ucuza yapan birisi varsa, o işe alınır. Çalışanda aranan nitelikler çok olabilir. Bu durumda:

1. ihtimal: Aranan kriterleri karşılayan ve 27 bin liraya çalışabilecek birilerini bulabiliyorlar.
2. ihtimal: Aranan kriterler aslında işi yapmak için gerekmiyor. Kriterleri sağlamasa bile gerçekte beklediklerini verebilecek seviyede gördükleri ve 27 bin liraya çalışacak birilerini bulabiliyorlar.


Kıyafet, sosyalleşme demişsin. Belki de 27 bin liraya işe giren kişi kredi ödüyor, kira ödüyor ve bir işe girmek zorunda. Her gün aynı şeyi giyecek ve hiç sosyalleşmeyecek vs. Bunu bilemeyiz. Kesin olan tek şey, 27 bin liraya o işi yapmayı kabul eden birileri var.

Eğer donanımlıysan ve benzer donanıma sahip kişiler piyasada daha yüksek ücretlere çalışıyorsa, gerçekten bu donanımı arayan işverenlere başvurmalısın.

Kuzenimin arkadaşı bir şirkette iyi bir pozisyonda idi, aldığı maaş kıyafet, makyaj, yol, yemek cart curta gidiyor bana bişi kalmıyor diye istifa ettiydi seneler önce, evet, bu sosyalleşme yada presentable olabilme adına yapılan masraflar çok yüksek kesinlikle katılıyorum ancak iş, çalışırken aranır.

30 binle geçinemezsin doğru, anca yol parası, belki kiranın bir kısmını çıkartırsın ama iş işte aranır.

uzun süredir çalışmıyorum, çalıştığım dönemde istisnasız her ay mail atıp gelin görüşelim diyen firmalara işim var memnunum diyordum o dönemde, şimdi işsizim ben başvuru yapıyorum 2 hafta sonra başka adayla çalışmaya karar verdik diyorlar.

sen birinin ayağına gidersen değerini onlar belirler, onlar senin ayağına gelirse değerini sen belirlersin, bu oyunun kuralı böyle.

maaş az da olsa işe gir, sonra daha iyi firmalara başvuru yap, biraz kendini anlatan kurumsal dilde linkedin paylaşımları ile şansını arttır.

edit: linkedin dedim ama illaki linkedin diil tabii kendi alanında neresi varsa.

Sektörünüzü, geçmiş deneyimlerinizi ve pozisyonunuzu bilsem biraz daha net bir fikrim olurdu, ama şunu önerebilirim. Filtrenizi biraz daha geniş tutmayı deneyebilirsiniz. Evet ekonomi çok kötü ve bunun için sizi sorumlu tutacak değilim, mevcut koşullarda en iyi işte çalışsanız bile hak ettiğiniz kadar kazanamayacaksınız maalesef, bu ülkenin sorunu bu. Yalnız 27 bin,asgari ücret vs bu dönemde nasıl ve kimler tarafından teklif ediliyor anlamadım. Sanıyorum beyaz yakalısınız. Geçen sene sektöründeki en hasis, sinekten yağ çıkartan ve çalışanını devamlı her koldan sömüren bir şirkette çalışıyordum, haziran 2023te maaşım 24 bindi orada bile. Birçok firma aynı pozisyon için 30-40 arası ödüyordu, bazı kalburüstü firmalar 55e kadar çıkıyordu sayıları az da olsa. Enteresan gerçekten.

Şu an pek çok iş yeri, ekonomik olarak sıkıntılı. Adamlar açık açık söylemişler, "size verebileceğimiz miktar bu" diye.

"Tek kişiye 5-10 bin fazla vermekle ne olur ki?" diyebilirsiniz ama bu içerdeki tüm dengeleri değiştirir. Sizin pozisyonunuz başta olmak üzere, içerideki tüm kişilere zam yapması gerekebilir. Siz 20 bine çalışırken, aynı pozisyona, dışarıdan birinin 35 binle başlamasını kabul eder misiniz.

Mevcut ekonomik ortamda yaşamanın bir yolunu bulmanız gerekiyor. Farklı bir sektör, kendi sektörünüzde daha çok maaş alabileceğiniz bir alanda uzmanlaşma, şehir değiştirme vs. vs.


.

Eylule kadar havuz aradim bulamadim
Eylul 1 de buldum gittim yuzdum sauna spor salonu vs yaptim ayni yerde baya mutlu oldum falan dedigim gibi eylul 1 olmus yaz bitmis anasini satayim zaman nasi gecmis anlamadim

Salak gibi 1 hafta arastirip birakmasaydim daha fazla arastirsaydim bulurdum hep takilirdim

Burdan 3 tane sonuc cikiyor

1-Emeksiz ekmek yok
2-Birseyi cok istiyorsan pesini birakmiyacaksin
3-mallik dizboyu

yaralarimi sarma, yeni baslangiclar, affetmek, eglenmek, icmek, ickiyi birakmak, bol seks, mutluluk, gözyasi, basari, basarisizlik, dolu dolu bir yazdi kisaca :)

Anneannem vefat etti.
İşle ilgili çok sorun yaşadım.
Kız arkadaşım yok.

Özetle berbat

@birmilyonunvarmi

Kaybın için üzüldüm

Yaz başlangıcında kanseri yendiğimin haberini aldım.. şimdilerde -neyseki- domuz gibi sağlıklıyım. Bu yaz yeni başlangıçlar yazıydı. Şükür ki öyle oldu

Çok garipti benim için ya. Büyüdüğümü hissettiğim bir yazdı. Bittiği için üzgünüm ama daha güzelleri için zamanın akması da gerekiyor. 10/8 veririm bu yaza.

Çok sıcaktı, eşim hamile, paramız az, evden çıkmadık pek.

cote d'azur'da hayatımın en güzel deniz tatilini yaptım, güzeldi.

Mahekem-iş arasında mekik dokudum. Bu yaz çalışmakla geçti. Babama araba aldım çok mutlu oldu. Evde kedilerle vakit geçirdim, amerika vizesi aldım ama nereye gideceğime karar veremedim.

bıkana kadar deniz, hastane, konser, aşk, arkadaşlık, ayrılık. yaz dizisi gibiydi

Haziran güzeldi. Yurtdışı gezisi yaptım.
Temmuzun son 10 günü gergindi.
Ağustos ayı da biraz problemliydi

Uzun zamandır mevsimden bağımsız kötü geçiyor. Sadece uzun zamandır ilk defa beni mutlu eden şey, tam yaz mevsimi demeyelim de yaza yakın en yakın arkadaşım doğum yaptı ve ilk defa o zaman yüzüm güldü. Gerçekten beni mutlu eden şey bu oldu.

Çok fazla karpuz yiyemediğim bir yaz oldu ama yine de fena değildi.

kış mevsimiyle aynıydı. değişen birşey olmadı. iş güç devam. evden çalışıyorum. deniz 10 metre dibimde olduğu halde denize girmedim, izlemekle yetindim. spora devam ettim. yeni insanlarla tanışmadım.

merak ettiğim iki ülkeyi gezdim.
sporu hayatıma kattım, vücudum şekillendi.
bu ikisi haricinde kendime zerre katkım olmadı. bir proje sebebiyle özellikle yaz başta olmak üzere köpek gibi çalıştım.

Eylul ayina kadar sikintiliydi hic bisi yapamadim cogunlukla benim malligimdi

Zamanin nasil grctigini anlayamiyorum bu aralar

Allahtan vucut gelistirme sporuyla tum stress ile mucadele ettim oda olmasa napardim bilmiyorum. Pozitif hormon salgilanmasi fln sayesinde duzeldim baya

Eylul 1 olunca bir otele gittim havuzlu saunali spor salonlu baya eglendim acisini cikardim

Eylul 10 da da marmarada bi adaya gittim bi kac gun sevgilimle

Son dakika golleri oldu ama cok iyi geldi

Ozetle boyle gecti

Yapacak bir şey yok. Zamanın geçmesi lazım. Arada bir iyi gibi hissederken vuracak sonra tekrar geçecek sonra da aa unutmuşum diye fark edeceksin. Ama zaman.

her ask ölümü tadacak. ister birlikte ister ayri. takma kafaya.
kendine yogunlas.

Hayatımda ilk kez birine bu tavsiyeyi veriyorum: Spor yap, mümkünse ağırlık çalış. Spor yapınca salgılanan endorfin hormonu her türlü ağrıyı sızıyı ve kalp kırıklığını iyileştirir. Geçmiş olsun.

Onun mu sevgisi bitmiş

ortak kullanılan evde kalan için "nereye baksam onu görüyorum/hatırlıyorum" gibi bir durum oluşuyor. o yüzden evinizi elinizden geldiğince, üşenmeden yeniden kişiselleştirin.

duvarların boyası yenilenebilir,
duvarlara resim, poster, süs eşyası asılabilir,
maddi durumunuz müsaitse ortak vakit geçirdiğiniz eşyalar değiştirilebilir ya da basit müdahalelerle (boyama, cilalama, yüz değiştirme) yenilenebilir.
perdeler değiştirilebilir, yıkanabilir.

şu an fark etmeyeceksiniz belki ama havalar soğuyup da evde geçirdiğiniz vakit arttığında iyi ki yapmışım diyeceksiniz.

Teşekkürler arkadaşlar, çok iyi geldiniz.

@abuzer maalesef, keşke böyle bir durum olsaydı. Yaş aldıkça sevginin bittiği yerde kalmamayı hayat çok güzel öğretiyor, gitmek ve devam etmek daha kolay oluyor, en azından benim için. Ama bizim yaşadığımız şey hayattan farklı beklentilerimizin olmasıydı. Sevgisizlik ilgisizlik kıskançlık kavga dövüş tatminsizlik gibi durumlar yaşamadık hiç çok şükür. Çok güzel giden ve sağlıklı olan bir ilişkiyi bitirmeye karar vermek çok zor maalesef.

@tnz önerilerinize çok katılıyorum. Bizim durum biraz karışık, uzun uzun anlatıp can sıkmak istemem ama biz bu eve yeni taşınmıştık. İki üç ay oluyor. Boya badana dekorasyon her şeyi yaptık sil baştan. Buraya geldiğimizde de ayrılacağımız belliydi ama benim kariyerim ve ailemle ilgili özel durumlarım sebebiyle bu evde bir süre kalmam gerekiyor. O süre boyunca sevgilim başka bir yerde yaşayacak ve ben sonra evi ona bırakacağım. O yüzden majör değişiklikler yapamam ama ufak tefek dokunuşlarla bahsettiğiniz etkiyi yakalayabilirim.

Durum bayağı karışık muhtemelen size pek bir anlam ifade etmemiştir ama olsun :')

ben böyle durumlarda mümkün olduğunca evde kalmamaya çalışıyorum.

mesela her akşam kadıköy'e giderdim. kalabalık bir mekanda oturur geç saatlere kadar kalırdım. kalabalığın içinde olmak iyileştiriyor. sonra eve gelip yatıyorsun.

sahilde oturup uzun uzun denizi seyretmek.

veya arabaya atlayıp başka bir şehre gidip orada zaman geçirmek.

yapılacak en son şey evde kalmak :)

@tabudeviren o benim de yapma niyetinde olduğum bir şey, Kadıköyde yaşıyorum o yüzden daha kolay olacak :)

Arabam yok ama arkadaşlarımı görmeye ve kada dağıtmaya şehir dışına çıkmayı da istiyorum, bakalım.

Çok saçma sapan bir ilişki ağı sanırım. Neyse hayırlısı olsun

Kaleci saçlı forvet in önerisini tekrarlayacagim. Kesinlikle çok faydası olacak.

eksiseyler.com

Bira, şarap ve likörde, içerken rahatsızlık verecek kadar tat bozukluğu yoksa bir sakıncası yoktur.
Diğerlerinde zaten bir sorun yoktur.

Yukardaki ekşişeyler linkinde de aynı şeyi söylemiş de döndüre dolaştıra söylemiş.

Yüksek alkol bozulmaz, ama damak zevkiniz izin vermeyebilir içmenize. Ya da hassas bir bünyeniz varsa ters tepebilir.

yok be ne zararı gene de pimpirikliysen içme